Page 80 -

โครงการพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี

สัทวิทยา : การวิเคราะหระบบเสียงในภาษา บทที่ 7 ทฤษฎีสัทวิทยาอัตภาค 73

7.5.2 อนุภาคลอย ( Floating Segment)

โกลดสมิธ (Goldsmith, 1976 , 1990 ) พิสูจนความเปนอัตภาคของเสียงวรรณยุกต

โดยยกตัวอยางวรรณยุกตลอย (floating tone) ในระดับลึก ซึ่งจะปรากฎตัวในระดับผิว (phonetic form)
ตอเมื่อมีการเชื่อมโยงกับ V segment บน CV-tier และยกตัวอยาง tone affix คือเสียงวรรณยุกตที่เปน
T
หนวยคํา (morpheme) ในตัวเอง ไมมีพยัญชนะหรือสระ (phonetic content) อื่นนอกจากเสียงวรรณยุกต

เมื่อไปทําหนาที่ประสานกับคําอื่นก็จะปรากฎตัวรวมกับคํานั้นๆ

ตัวอยางอนุภาคลอยในภาษาไทยไดแก หนวยคําที่มีแตวรรณยุกตเสียงสูง (High
H
tone morpheme) ซึ่งทําหนาที่เพิ่มความหมายใหเขมขนขึ้น(intensifier)ในภาษาไทยโดยไมมีเสียงพยัญชนะ
หรือสระ (phonetic content) ในตัวเอง เสียงพยัญชนะและสระของหนวยคํา (phonetic content) จะไดมา

จากการพิมพแบบ (reduplication) จากคําที่เปนรากศัพท เชน

(8) H

[ RED ] ‘intensifier’

L H H L H

*
h
h
k a a w > k a a w – k a a w “ ขาว ”

M H M

d a m > d a m - d a m “ ดํา ”

L H L

t a m > t a m - t a m “ ต่ํา ”

H L H H L

p r i a w > p r i a w – p r i a w “ เปรี้ยว ”