Page 95 -
P. 95
ื
์
ิ
ั
ุ
ิ
ิ
ิ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกส เฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
กนกพร นุ่มทอง
(สนมแปดร้อย) ต้าเสี่ยวเชอหลี่ (สิบสองปันนาใหญ่น้อย) เป็นกบฏ อาโหลวอิ๋นซึ่งเป็นชาวผู
หมานตั้งตนเป็นผิงจังตูหยวนไซว่ (ข้าหลวงก ากับ) เหมี่ยนฉาข้าหลวงท้องที่ชีสือเฉิง
เหมิน (เจ็ดสิบประตูเมือง) รุกรานหลินอาน เจี้ยนสุ่ย ผู่ติงลู่ ข้าหลวงท้องที่ผู่ติ้งลู่รังแกแล
โยกย้ายขุนนางและเจ้าหน้าที่ตามอ าเภอใจ หลายปียังไม่ยุติ ขอให้ด าเนินการปราบปราม”
ราชส านักจึงมีพระราชโองการเกลี้ยกล่อมให้สวามิภักดิ์
ื่
ปีที่ 2 แห่งรัชศกหวงชง (ค.ศ.1313 / พ.ศ.1856) มณฑลยูนนานสั่งการให้ฝ่าฮูชอติงข้าหลวง
ิ่
ท้องที่ก ากับการทหารและงานราษฎร์ไต่หนานเตี้ยนและคนอื่นๆ น าคนของปาไป่สีฟู่ (สนม
แปดร้อย) ที่สวามิภักดิ์หยวนอันได้แก่ไหน่ไอ้ไหน่เวิน กวนไอกวนอู๋ ชย่าหนีไอตังอู๋ ฮว่าเอ๋อร์
อาอู๋ อาซั่นอาไอ และคนทั้งหลายไปยังดินแดนนั้น
เดือนอ้าย ปีแรกแห่งรัชศกเหยียนโย่ว (ค.ศ.1314 / พ.ศ.1857) มาถึงมู่เขิ่นไจ้ในดินแดนนั้น
หนานก้งน่งภรรยาหุนชลั่นผู้เป็นหัวหน้าเผ่าให้ไหน่เย่าผู้เป็นหั่วโถวมารับราชโองการพาไปยัง
ี่
ค่าย ตั้งรั้วล้อมราชทูต ถามสาเหตุที่มา ครั้นตอบแล้วก็ถามว่า “ราชโองการที่น ามาเนื้อความ
ว่ากระไร? ” ราชทูตตอบว่า “ยังมิได้เปิดอ่าน ไม่กล้ากล่าว รอพบหุนชลั่นจึงกล่าวได้” ไหน่
ี่
เย่ากลับไปรายงาน จากนั้นก็น าค าหนานก้งน่งมาถ่ายทอดว่า “ราชทูตมีวาจาใด บอกข้าได้
ราชทูตก่อนหน้านี้มาถึงค่ายข้าแล้วก็จะกลับไป” ฝ่าฮูชอติงและพวก (ตอบว่า) มิได้ วันที่ 13
ื่
เดือนยี่ (27 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1314 / พ.ศ.1857) หุนชี่ลั่นส่งหนานทงผู้เป็นบุตรมาพบ ราชทูต
กล่าวว่า “มณฑลส่งหูจื่อซื่อมาเกลี้ยกล่อมให้พวกเจ้าสวามิภักดิ์ พวกเจ้าส่งไหนไอ้ไป
สวามิภักดิ์ จึงมีพระราชโองการส่งข้าทั้งหลายมากล่อมพวกเจ้าพ่อลูก” หนานทง
กล่าวว่า “พวกข้ามิได้สวามิภักดิ์ หูจือซื่อกล่าวว่าราชส านักเจ้าแผ่นดินกว้างใหญ่ทหารมาก จึง
ส่งคนสองคนจากบ้านตามหูจือซื่อไปดูเท่านั้น” วันรุ่งขึ้น หนานทงส่งไหน่เย่ามากล่าวว่า
“ตอนหูจือซื่อมา ได้ให้เสื้อผ้า ม้าและอานกับข้า บัดนี้พวกเจ้าจงจูงม้ามาให้หมด” กล่าวจบก็
จูงม้าไปทันที วันรุ่งขึ้นก็มาเอาเสื้อผ้าไปอีก ไม่นาน หุนชลั่นก็ส่งหนานเฟิ่นมากล่าวว่า “ให้
ี่
68
