Page 205 -

ิ
ิ
ุ
ั
ิ
ิ
์
ื
โครงการหนังสออเล็กทรอนกส เฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
กนกพร นุ่มทอง
ไม่เพียงแต่เป็นการอ่อนข้อต่อต่างแคว้น หน าซ้ ายังเป็นการทิ้งเภทภัยไว้ชายแดน...หากมิเป็น
่
เชนนี้ พึงรวมก าลังทหารและม้าทุกที่ รวมพลที่จินฉื่อ (ฟันทอง) ก่อนอื่นให้ส่งคนไปแจ้งราช
โองการแก่มู่ปัง เชอหลี่ (สิบสองปันนา) ปาไป่ (แปดร้อย) เหมี่ยนเตี้ยน (พม่า) ต้าโหวและอื่นๆ
ประชุมพลชาวอี๋ บ้างแยกทาง บ้างรวมก าลัง บ้างกระหนาบซ้ายขวา บ้างนอกในประสานกัน

เคลื่อนพลตามก าหนด บุกทลายรังโจร จับตัวหัวหน้า ถวายเชลยแก่ราชส านัก สังหารพล
พรรคโฉดชั่ว...” เบื้องบนโปรดให้เป็นไปตามข้อเสนอ

้
(ราชส านักหมิง. หมิงสือลู่ ว่าดวยเหตุการณในรัชศกเจิ้งถ่งรัชกาลอิงจง. บรรพ 75. หน้า 5-6 )
์
อธิบาย
ื่
1. จินฉื่อ（金齿）แปลว่าฟันทอง เป็นชอเผ่าโบราณ กระจายตัวอยู่ทางตะวันตกของ
ิ
มณฑลยูนนาน เป็นบรรพชนของชาวเผ่าไต ที่ หลังจากอาณาจักรมองโกลพิชตแคว้นต้าหลี่ได้
ในปี ค.ศ.1261 / พ.ศ.1804 ก็แบ่งเขตการปกครองในแคว้นต้าหลี่เป็น 5 เขต จินฉื่อหรือฟัน
ทองเป็นหนึ่งในนั้น สาเหตุที่เรียกว่าว่าฟันทอง สันนิษฐานเป็น 2 อย่าง หนึ่งคือนิยมกินหมาก

้
ฟันจึงเป็นสีม่วงด าออกทอง สองคือจากบันทึกของมาร์โคโปโล คนในพื้นที่นี้นิยมใชทองครอบ
ฟันทั้งบนและล่าง ในปีที่ 18 แห่งรัชศกหงอู่ ราชวงศ์หมิง (ค.ศ.1385 / พ.ศ.1928) ตั้งเขต

ั
ปกครองชอจินฉื่อเว่ยจื่อฮุยสื่อซือ（金齿卫指挥使司）ที่เมืองหย่งชง（永昌）จึงมีการ
ื่
เรียกหย่งชงว่าจินฉื่อ เมืองหย่งชงปัจจุบันคือเมืองเป่าซาน（宝山市）ผู้แปลตรวจสอบกับ
ั
ั
แผนที่ยูนนานสมัยราชวงศ์หยวนและสมัยราชวงศ์หมิงแล้ว ทตั้งของเขตการปกครองจินฉื่อใน
ี่
สมัยราชวงศ์หยวนจะตรงกับต าแหน่งเจิ้นคังโจวในแผนที่มณฑลยูนนานสมัยราชวงศ์หมิง ส่วน
เมืองหย่งชังจะอยู่เหนือขึ้นไปอีก ดูแผนที่ในภาคผนวก
2.ต้าโหว（大侯）น่าจะหมายถึงต้าโหวโจว（大侯州）เป็นเมืองระดับโจวสังกัด

มณฑลยูนนาน อยู่ตอนกลางมณฑลดูแผนที่ประกอบ ปีที่ 24 แห่งรัชศกหงอู่ (ค.ศ.1391 /
พ.ศ.1934) ตั้งเป็นเมืองระดับโจวชั้นล่างชื่อต้าโหวจั่งกวนซือ（大侯长官司）ปีที่ 4 แห่งรัช

178