Page 3 -
P. 3

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว






                                                    บทสรุปผู้บริหาร



                     ชุมชนบ้านกลางเป็นถิ่นที่อยู่ของกระเหรี่ยงโปว์ ตั้งอยู่ในตําบลบ้านดง อําเภอแม่เมาะ จังหวัดลําปาง

               ภาคเหนือของประเทศไทยซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความเป็นพหุสังคม ความหลากหลายทางชาติพันธุ์และเป็นพื้นที่
               ที่มีความสําคัญต่อการให้บริการของระบบนิเวศ (Ecosystem services) อาทิ เป็นพื้นที่ป่าต้นนํ้าที่สําคัญของ

               ประเทศและเป็นแหล่งความมั่นคงทางอาหาร ชาวกะเหรี่ยงมาจับจองตั้งถิ่นฐานในพื้นที่บ้านกลางมาหลาย

               ร้อยปี มีวิถีชีวิตการทํากินที่อิงอาศัยกับธรรมชาติทั้งของป่าและการเกษตร ก่อนที่ต่อมารัฐไทยได้ประกาศ
               พื้นที่ดังกล่าวเป็นพื้นที่ป่าสงวน และยกระดับเตรียมประกาศเป็นพื้นที่อนุรักษ์ตามนโยบายการอนุรักษ์และ

               เพิ่มพื้นที่ป่าและการกันคนออกจากป่า ในปี พ.ศ. 2534 มีการเตรียมการและเตรียมพื้นที่เพื่อประกาศเป็นเขต

               อุทยานถํ้าผาไททําให้เกิดการซ้อนทับกับพื้นที่ทํากินของชุมชนนํามาสู่ความขัดแย้งระหว่างรัฐและชุมชน

               เป็นเวลายาวนาน


                      ข้อโต้แย้งในเรื่องคนควรอยู่กับป่าหรือไม่เป็นที่มาของงานวิจัยนี้ในการศึกษาถึงแนวทางการจัดการ
               ทรัพยากรของรัฐไทยกับชาวกะเหรี่ยงบ้านกลางว่าเป็นไปในทิศทางที่สอดคล้องหรือแตกต่างกันอย่างไร

               และส่งผลต่อการจัดการในพื้นที่อย่างไร ผลจากการจัดการจะก่อให้เกิดความยั่งยืนหรือไม่ โดยวิเคราะห์ตาม

               เป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสหประชาชาติเป็นหลักสําคัญ รวมทั้งการถอดบทเรียนเพื่อการเสนอแนะ
               แนวทางการจัดการทรัพยากรอย่างยั่งยืนในบริบทชุมชนบ้านกลางและรัฐไทย ทั้งนี้ใช้การเก็บข้อมูลเชิง

               คุณภาพและปริมาณด้วยแบบสอบถามทุกครัวเรือนในชุมชน การสังเกต การสัมภาษณ์เชิงลึก และการ

               อภิปรายกลุ่ม รวมถึงการศึกษาผ่านเอกสารที่เกี่ยวข้องกับภาครัฐและชุมชน ในการวิเคราะห์และนําเสนอเป็น

               การนําเสนอให้เห็นนัยยะ มุมมองของภาครัฐในการจัดการทรัพยากรผ่านการกําหนดนโยบายและกฎหมายที่
               เกี่ยวข้อง และนโยบายเหล่านั้นส่งผลต่อการอนุรักษ์ทรัพยากรในระดับประเทศอย่างไร และส่งผลต่อการ

               ปรับตัวของชุมชนท้องถิ่นหรือไม่อย่างไร หรืออาจกล่าวได้ว่าการเปลี่ยนแปลงกับการจัดการทรัพยากรของ

               ชุมชนเป็นไปตามเป้าประสงค์ของนโยบายรัฐหรือไม่ ในขณะเดียวกันก็นําเสนอวิถีชีวิตและการจัดการ
               ทรัพยากรของชาติพันธุ์กะเหรี่ยงบ้านกลางว่าส่งผลต่อความยั่งยืนในบริบทของพื้นที่อย่างไร โดยใช้การ

               วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณตามกรอบแนวคิดการวิจัยโดยการวิเคราะห์

               เอกสาร  และการวิเคราะห์สถิติบรรยาย ภายใต้กรอบแนวคิดว่าด้วยการพัฒนาอย่างยั่งยืน (Concept of

               sustainable development) แนวคิดการจัดการระบบนิเวศบริการ  (Ecosystem system services) และแนวคิด
               ว่าด้วยเรื่องกรรมสิทธิ์ (Property rights)   โดยอาศัยแนวทางการวิเคราะห์แบบอุปนัย (Inductive analysis)

               และการวิเคราะห์เชิงบรรยาย (Descriptive approach) ในการอธิบายข้อมูลรูปธรรมจากการศึกษาเพื่อตีความ

               ปรากฎการณ์และสรุปผลการศึกษาตามกรอบเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสหประชาชาติ (Sustainable
               development goals: SDG) เป้าหมายที่ 2 ความมั่นคงทางอาหาร เป้าหมายที่ 12 การผลิตและการบริโภคที่

               ยั่งยืน เป็นหลักร่วมกับเป้าหมายที่ 1 การยุติความยากจนและ เป้าหมายที่ 15 ระบบนิเวศบกที่ยั่งยืน จะเห็นได้


                                                            ค
   1   2   3   4   5   6   7   8