Page 82 -
P. 82
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์
โครงการศึกษาการฟื้นตัวของทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งช่วงวิกฤติการณ์โควิด-19 และแนวนโยบายเพื่อการใช้ประโยชน์ด้านการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
รูปที่ 3.14 ค่าร้อยละการครอบคลุมพื้นที่ของปะการังมีชีวิตในพื้นที่อ่าวป่าตอง จังหวัดภูเก็ต
ที่มา: กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (2563)
จากการติดตามการเปลี่ยนแปลงของแนวปะการังในพื้นที่อ่าวป่าตองด้านเหนือและด้านใต้ พบว่า
สถานภาพแนวปะการังไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากนัก แต่เมื่อดูรายละเอียดด้านปะการังที่มีชีวิต พบว่ามี
แนวโน้มการฟื้นตัวตามธรรมชาติที่ดีขึ้นตามลำดับ ทั้งนี้ ปะการังยังมีความสามารถในการฟื้นตัวเองตาม
ธรรมชาติได้ ถ้าหากมีการบริหารจัดการที่เหมาะสม เช่น การผูกทุ่นเพื่อลดการทิ้งสมอ การกวดขันบังคับ
ใช้กฎหมาย การให้ความรู้และสร้างจิตสำนึกผู้ใช้ประโยชน์จากแนวปะการัง รวมทั้งการกำหนดเขตการใช้
ประโยชน์จากแนวปะการัง แนวปะการังบริเวณดังกล่าวก็จะสามารถฟื้นตัวและมีสถานภาพที่ดีขึ้นอย่าง
ต่อเนื่องในอนาคตได้
ข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง พบว่า การฟื้นตัวของแนวปะการังหลังจาก
เดือนเมษายนเป็นต้นมา ยังเห็นการเปลี่ยนแปลงไม่เห็นชัดเจนมากนักเพราะปะการังต้องใช้ระยะเวลานาน
ในการเจริญเติบโต การฟื้นตัวที่เห็นชัดคือ หนึ่ง ไม่มีสิ่งรบกวนปะการัง และ สอง การพบสัตว์น้ำเข้ามา
ในแนวปะการังหรือบริเวณใกล้ชายหาดมากขึ้น อาจจะเป็นผลมาจากไม่มีการรบกวนการวิ่งของเรือและ
นักดำน้ำทำให้มีสัตว์น้ำอย่างเช่น ฝูงปลาเล็ก ๆ เพิ่มมากขึ้น ที่สำคัญคือขยะที่อยู่ในแนวปะการังไม่ว่าจะมา
จากการประมงหรือการท่องเที่ยวโดยเฉพาะจากการท่องเที่ยวลดน้อยลงอย่างเห็นชัดเจน ส่วนการฟอกขาว
ของปะการังช่วงเดือนมีนาคมถึงเมษายนจะมีการฟอกขาวของปะการัง แต่มีปัจจัยผลกระทบด้านมลพิษ
ที่จะไปกระตุ้นลดน้อยลง ทำให้การฟื้นตัวของปะการังจากการฟอกขาวดีขึ้นถึงแม้ว่าอุณหภูมิน้ำทะเลยังคง
สูงอยู่
(2) เกาะห้อง จังหวัดกระบี่
สถานภาพแนวปะการังในหมู่เกาะห้อง เขตอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี จากการสำรวจระหว่าง
ปี พ.ศ. 2560 - 2563 พบว่าสภาพแนวปะการังอยู่ในระดับสมบูรณ์ดีมาก ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2560 เป็นต้นมา
เมื่อพิจารณาการเปลี่ยนแปลงสภาพแนวปะการังในช่วงที่ผ่านมายังคงอยู่ในระดับสมบูรณ์ดีมาก ดังตาราง
ที่ 3.19
58 สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย
