Page 169 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร

เผอ คราด ล้านนาใช้ เฝือ
ฝาก ของขวัญ ของกำานัล เช่น “ของฝากหมากปลามาไหว้” (จารึกหลักที่ ๓)

พรรณ เมล็ดพืช เช่น “มหาโพธิ อันเอาหน่วยพรรณ” (จารึกหลักที่ ๑๑)

พราย ผีร้าย
เพื่อน คนอื่น เช่น “เพื่อนจูงวัวไปค้า” (จารึกหลักที่ ๑)

ฟื้น เป็นกบถ กลับตัว เช่น พลิกฟื้นตื่นกาย
ฟุน ฟืน เช่น เป็นไฟฟุน

ฟู ลอย
ฟูก เสื่อ จารึกสุโขทัย หลักที่ ๔ ภาษาเขมร แปลเป็นไทยว่า เสื่อ ตรงกับ ฟูก

ในหลักที่ ๕ ภาษาไทย

เฟือง ฟาง สระเอือแทนสระอาได้ เช่น เมือ - มา เทื่อ - ท่า คือ ครั้ง
เฟือย ชายคา

ใภ้ เฝ้า ดูแล สะใภ้
มด แม่มด

มอง ใฝ่หา คาดหวัง
มอด ปลวก มอด

มิ่ง โชคชะตา

มี่ เสียงเพราะหู เช่น เมืองสุโขทัยนี้มี่ดั่งจักแตก (อึงมี่ หลักที่ ๑)
เมิง ใช้เรียกผู้สูงศักดิ์ เทียบ พระยามังราย

เมิงไทย ประเทศไทย
เมือ มา

แมว เฝ้าดู เช่น แมวมอง
ย่อง ยกย่อง

ยัง มี เช่น จารึกก็ยังไว้ด้วย (หลักที่ ๓)

ย่าย ไม่รวมเป็นกลุ่ม เช่น หนีญญ่าย (หลักที่ ๑)
ยึดยาว ขยาย

เย่ แล...แล..., ยิ่ง...ยิ่ง... เช่น แลปีแล คือ แต่ละปี (หลักที่ ๑)
เย่ว เยี่ยว

เยิง ป่า
ไย จักจั่น เช่น “ยะเยือกเสียงไยยิน ซำ่าซำ้า” (หริภุญชัย)

167