Page 151 -
P. 151

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
                                                                ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร




                         ลายสือไทยของพ่อขุนรามคำาแหง มีวรรณยุกต์เพียงสองรูป คือ ไม้เอกและไม้โท
                  (รูปกากบาท) แต่มาเปลี่ยนรูปเป็นไม้โทแบบปัจจุบัน ในระหว่าง พ.ศ. ๑๙๒๗ - ๑๙๔๒

                  ส่วนไม้ตรีและไม้จัตวานั้นปรากฏในหนังสือจินดามณี ซึ่งแต่งขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์
                  แต่น่าจะเป็นข้อความที่เติมเข้าไปในภายหลัง ผู้เขียนสันนิษฐานว่า ไม้ตรีไม้จัตวาเพิ่งจะมีขึ้น

                  ในสมัยกรุงธนบุรีหรือสมัยกรุงเทพฯ นี้เอง เมื่อประเทศไทยติดต่อกับประเทศจีน ประเทศลาว
                  และล้านนามากขึ้น จึงเกิดความจำาเป็นที่จะต้องเพิ่มรูปวรรณยุกต์ให้อักษรกลางออกเสียงเป็น

                  เสียงตรีและจัตวาได้ด้วย เช่นคำา เก๋ง และ เจ๊า เป็นต้น

                         อนึ่งอักษรสามหมู่ที่เรียกว่า อักษรสูง กลาง ตำ่า นั้นก็ตรงกับภาษาถิ่นนครศรีธรรมราช
                  คือ ออกเสียง ขา (อักษรสูง) สูงกว่า กา (อักษรกลาง) และ กา เสียงสูงกว่า คา (อักษรตำ่า)

                  ข่า-ก่า-ค่า และ ข้า-ก้า-ค้า ก็ออกเสียงสูงกลางตำ่าลดหลั่นลงไปตามลำาดับ ในขณะที่ภาษา

                  กรุงเทพออกเสียง ค้า (อักษรตำ่า) สูงกว่า ข้า (อักษรสูง) ไม่ตรงตามชื่อของอักษรสามหมู่

                  การกำาหนดสมัยจากศิลาจารึกภาษาไทย


                         เนื่องจากวิธีเขียนหนังสือไทยได้เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เราจึงอาจกำาหนดสมัยของ
                  ศิลาจารึกภาษาไทย โดยอาศัยไม้หันอากาศและไม้โทได้ ดังนี้

                         ๑. ไม้หันอากาศเริ่มปรากฏในจารึกประมาณ พ.ศ. ๑๙๐๒ - ๑๙๐๔ เดิมไม้หันอากาศ

                  อยู่บนตัวสะกดและจะเคลื่อนมาอยู่ที่ท้ายพยัญชนะต้นระหว่าง พ.ศ. ๒๑๖๔ - ๒๒๒๓ แต่ใน

                  ภาคเหนือไม้หันอากาศเคลื่อนย้ายไปในระหว่าง พ.ศ. ๒๐๓๒ - ๒๐๓๖

                         ๒. ในระหว่าง พ.ศ. ๑๙๒๗ - ๑๙๔๒ ไม้โทเปลี่ยนรูปจาก + (กากบาท) มาเป็นรูป
                  ปัจจุบัน แต่หางสั้นก่อนแล้วจึงยาวออกในภายหลัง

                         ถ้าหากจะกำาหนดให้ใกล้เคียงกว่านี้ จะต้องทำาตารางรูปอักษรทุกตัวเปรียบเทียบ

                  วิวัฒนาการของตัวอักษรดู


                  ผู้บุกเบิกการอ่านลายสือไทย

                         คนไทยคนแรกที่บุกเบิกอ่านศิลาจารึกไทย ได้แก่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

                  ต่อมามีสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ และสมเด็จพระมหาสมณเจ้า
                  กรมพระยาวชิรญาณวโรรส  ในปัจจุบันมีสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี

                  การศึกษาศิลาจารึกจึงยังเจริญก้าวหน้ามาได้ถึงปัจจุบันนี้

                         แท้จริงยังมีคนไทยอีกหลายคนที่สนใจศึกษาจารึกไทยนับแต่นายฉำ่า ทองคำาวรรณ
                  หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์  นายประสาน บุญประคอง  นายเทิม มีเต็ม  นายปรีดา ศรีชลาลัย



                                                                                             149
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156