Page 10 -

โครงการรวบรวมและจัดทําวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

8 Thai J. For. 31 (1) : 1-9 (2012)

ตามลําดับ (Table 5) เห็นวาไมแตกตางอยางมีนัยสําคัญ การเปลี่ยนแปลงความชื้นในดินและมวล
ทางสถิติ (P>0.05) ซึ่งแสดงใหเห็นวาพื้นที่ปาธรรมชาติ ชีวภาพของซากพืชในแตละพื้นที่ พบวาเปนไปในรูป
นั้นอุณหภูมิของดินไมคอยเปลี่ยนแปลงมากระหวาง แบบที่คลายคลึงกัน คือ คาความชื้นดินและมวลชีวภาพ
ฤดูกาลเมื่อเทียบกับพื้นที่ปลูกฟนฟู สอดคลองกับการ ซากพืชเพิ่มขึ้นในฤดูฝนและคามีคาลดลงในฤดูแลง

ศึกษาของ รุงนภา (2545) พบวา ปจจัยสิ่งแวดลอม เชน สวนการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิดินทั้ง 5 พื้นที่ พบวา
ความชื้นดิน มวลชีวภาพ นั้นมีความแตกตางกันมาก การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิดินระหวางพื้นที่นั้นในพื้นที่
ระหวางฤดูกาลในขณะที่อุณหภูมิดินมีคาใกลเคียงกัน ปาดิบแลง ปาผสมผลัดใบ และพื้นที่เคยฟนฟูมากอน
ซึ่งมีความผันแปรนอยในปาดิบแลง มีอุณหภูมิระหวางฤดูกาลไมแตกตางกันมากและมี
อุณหภูมิตํ่ากวาในพื้นที่โซน C และโซน A
สรุป สําหรับระยะเวลาในการเก็บขอมูลนั้นควร
มีการติดตามการเปลี่ยนแปลงเปนระยะๆ เพื่อดูการ

การศึกษาความหลากชนิดของแมลงในพื้นที่ เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในแตละปแลวนํามาเปรียบ
ทั้งหมดพบแมลงทั้งหมด 11 อันดับ 24 วงศ 37 สกุล 43 เทียบกัน จะไดขอมูลที่ละเอียดมากยิ่งขึ้น และนําไป
ชนิดและเมื่อทําการสํารวจในแตละพื้นที่ พบวา ปาดิบ ติดตามตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศ
แลงพบจํานวนวงศ สกุล และชนิดมากที่สุด รองลงมา เพื่อนําไปใชเปนแนวทางในการอนุรักษและจัดการ
คือ พื้นที่เคยฟนฟู ปาผสมผลัดใบ พื้นที่โซน C และ ความหลากหลายทางชีวภาพและใชในการจัดการ
พื้นที่โซน A มีจํานวนนอยที่สุด พื้นที่เสื่อมโทรมในอนาคตตอไป
โครงสรางความหลากหลายของแมลง พบวา

คาดัชนีความหลากหลายในปาดิบแลงมีคาสูงสุด และ เอกสารและสิ่งอางอิง
พื้นที่โซน C มีคานอยที่สุด สวนคาความคลายคลึงคา
พบวา พื้นที่ฟนฟูโซน C มีคาความคลายคลึงกับพื้นที่ รุงนภา พูลจําปา. 2545. การใชมดเปนตัวบงชี้สังคม
โซน A สูงสุด ปาดิบแลงมีความคลายคลึงกับปาผสม พืชในบริเวณอุทยานแหงชาติเขาใหญ.
ผลัดใบมากสุด และ คาดัชนีความคลายคลึงของแมลง วิทยานิพนธปริญญาโท,มหาวิทยาลัย
ระหวางฤดูฝนและฤดูแลงในแตละพื้นที่มีคาใกลเคียง เกษตรศาสตร.

รอยละ 60 แสดงใหเห็นวา แมลงสามารถปรับตัวให สดใส พิมพทองงาม, ยุพา หาญบุญทรง และชลีมาศ
ดํารงชีวิตอยูไดทั้งสองฤดู และความหนาแนนของ บุญไทย อิ วาย. 2546. การเปลี่ยนแปลง
แมลง พบวา ปาดิบแลงมีคาเฉลี่ยความหนาแนนของ ประชากรอารโทปอดในดิน ในระบบนิเวศ
แมลงสูงสุด ในขณะที่พื้นที่โซน A มีคาเฉลี่ยความหนา ปาไมและระบบนิเวศเกษตร. การประชุม
แนนของแมลงตํ่าสุด วิชาการเสนอผลงานวิทยานิพนธ ครั้งที่ 6.
องคประกอบของชนิดแมลงในแตละพื้นที่ แหลงที่มา:http://gs.kku.ca.th/proceeding/
จัดเปนแมลงพวกผูยอยสลายซึ่งชนิดแมลงที่เดนใน Proceeding/bio/sodsai.pdf.วันที่ 18 ธันวาคม

แตละพื้นที่ ไดแก แมลงกลุมมด ดวงดิน และปลวก ซึ่ง 2547.
ถือวามีบทบาทตอโครงสรางของดินเปนอยางมาก และ Ahlgren, I. F. 1974. The effect of fire on soil organ
สงผลโดยตรงตอความสําเร็จของการฟนฟูพื้นที่เหมือง isms, pp. 47-71. In C. E. Ahlgren and T. T.
อีกดวย Kozlowski eds. Fire and Ecosystem. Academic
Press, New York.