Page 141 -

โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

130 วารสารมนุษยศาสตร์

5. ประจักษภำพของแบบตัวพิมพ์ไทยเสมือนโรมันชนิดแซนส์เซอริฟ
ด้วยเหตุผลที่ต้องการสร้างความกลมกลืนของชุดภาษาไทย ให้เข้ากับชุด

โรมันต้นแบบมากเกินไปท าให้เกิดความสับสนข้ามภาษาขึ้น การใช้งานจึงต้อง
ระมัดระวังในเรื่องประจักษภาพที่มีผลต่อการอ่านเข้าใจ เพราะอย่าลืมว่าก าลัง
ออกแบบรูปอักษรภาษาไทยอยู่ จึงต้องใส่ใจและระมัดระวังเป็นอย่างมาก ลักษณะ
ของการสับสนนี้มักจะสังเกตได้จากคู่อักษรดังนี้: พ-w, ร-s, บ-U, ท-n, ห-K

ภาพที่ 15 ตัวอย่างรูปอักษรที่มักจะก่อให้เกิดความสับสนระหว่างอักษรไทยและอักษร
โรมัน ในภาพเป็นรูปอักษรของตัวพิมพ์ไทยเสมือนโรมัน ของตัวพิมพ์ชุด
PSL Kittithada (แถวบน), DB Adman (แถวกลาง), และ DB Ozone (แถวล่าง)

ในการน าตัวพิมพ์ไทยเสมือนโรมันไปใช้งานในลักษณะของตัวตกแต่ง
(หรือตัวพาดหัว) ไม่เพียงแต่ต้องพิจารณาในเรื่องของขนาดตัวพิมพ์ที่ใช้ (point
size) แต่อาจจะต้องพิจารณาในเรื่องค าที่ใช้ด้วยว่าพิมพ์ค านั้นแล้วเลือกใช้ตัวพิมพ์
ไทยเสมือนโรมันใดแล้วจะเกิดปัญหาในการอ่านหรือไม่

ภาพที่ 16 คู่สับสนข้ามภาษาของตัวพิมพ์ไทยเสมือนโรมัน

ความสับสนด้านภาษาจะเกิดขึ้นเมื่อตัวสับสนดังกล่าวมารวมกันเป็นค า

ในตัวอย่างภาพที่ 16 แสดงการพบกันของอักษรกลุ่มสับสน ได้แก่ ค าว่า “พ.ร.บ”
ซึ่ง อาจท าให้สับสนและอ่านเป็น “W.S.U.” ได้ (Washington State University), ค า
ว่า “ทน” อาจท าให้สับสนและอ่านเป็น “nu” (Naresuan University), ค าว่า “ทบ”