Page 92 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

บทที่ 2 นโยบาย Bioeconomy
2563 โดยนโยบายดําเนินกลยุทธ๑ตํางๆของญี่ปุุนมีเปูาหมายแผนปฏิบัติการสามารถวัดผลได๎ และมี

ตัวชี้วัดที่ชัดเจน

2) การใช๎ภาคอุตสาหกรรมเป็นตัวผลักดัน (Bottom-Up) เชํน ประเทศอิตาลี ที่ทาง
ภาคเหนือของอิตาลี มีการสร๎าง Bioeconomy ในสํวนของ อุตสาหกรรม Green Chemistry โดยใช๎

วิธีการ Bottom-Up Approach โดยได๎รับความชํวยเหลือจากโครงการวิจัยสหภาพยุโรป

ตัวอยํางเชํน การสร๎างโรงงานการสาธิตขนาดใหญํ สําหรับผลิต Succinic Acid ชีวภาพใน Cassano

Spinola, หรือ Butanediol ชีวภาพใน Venice ในสํวนนี้ได๎รับความรํวมมือจาก ฝรั่งเศส, เบลเยียม
และดัตช๑

เมื่อเปรียบเทียบกับบริบทของประเทศไทย พบวํา การกําหนดนโยบายของไทยในปัจจุบัน

เป็นแบบ Top-Down และจัดอยูํในกลุํมที่พิจารณาจากทรัพยากรที่มีอยูํเป็นหลัก เนื่องจากประเทศ

ไทยมีทรัพยากรอยูํเป็นจํานวนมาก แตํการพัฒนาทางด๎านเทคโนโลยียังไมํก๎าวหน๎า ทําให๎ยังไมํสามารถ
นําทรัพยากรมาใช๎อยํางมีประสิทธิภาพ และสํงผลให๎การผลักดันนโยบายที่เกี่ยวข๎องกับ

Bioeconomy เป็นไปด๎วยความเชื่องช๎า แตํหากพิจารณาจากนโยบาย Thailand 4.0 ที่มีการ

สนับสนุนการลงทุนจากภาคอุตสาหกรรมมากขึ้น พบวํานโยบายของไทยกําลังจะเปลี่ยนจาก กลุํมที่

พิจารณาจากทรัพยากรที่มีอยูํเพียงอยํางเดียว ไปสูํการนําเทคโนโลยีเข๎ามาเป็นกลไกในการผลักดันใน
เกิดการพัฒนา Bioeconomy ของประเทศ จากการเปลี่ยนแปลงดังกลําว ประเทศไทยควรมีการ

ผลักดันนโยบายที่เกี่ยวข๎องกับการนําผลิตภัณฑ๑ชีวภาพไปใช๎ให๎มากขึ้น เพื่อทําให๎เกิดการพัฒนาอยําง

ตํอเนื่องตลอดหํวงโซํอุปทาน ซึ่งจะทําการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข๎องกับการพัฒนาผลิตภัณฑ๑ และ

เทคโนโลยีในบทที่ 3 และบทที่ 4 ตามลําดับ

72