Page 114 -
P. 114

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว





                                                         บทที่ 5

                                        การเปรียบเทียบพืชและลักษณะการเกษตร



                       จากเนื้อหาในบทที่ 4 ที่แสดงถึงลักษณะพื้นที่และความแตกต่างของระบบเกษตรและรูปแบบธุรกิจ
               การเกษตรในแต่ละพื้นที่และปัญหาของเกษตรกรที่อยู่ภายใต้ธุรกิจการเกษตรแบบดั้งเดิม พบว่าปัญหาหลักที่

               เกษตรกรในพื้นที่สูงประสบคือปัญหาการขาดอํานาจต่อรอง ซึ่งเกิดจากหลายปัจจัยทั้งปัจจัยทางกายภาพ
               ปัจจัยทางสถาบัน และปัจจัยของเกษตรกรเอง การขาดอํานาจต่อรองในการขายผลผลิตนําไปสู่ปัญหาต่างๆ ซึ่ง

               ส่งผลกระทบต่อความยั่งยืนทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมตามมา

                       จากปัญหาของธุรกิจแบบดั้งเดิมที่มีต่อเกษตรกรรายย่อยในพื้นที่สูง ได้มีความพยายามในการแก้ไข
               ปัญหาในแต่ละประเด็นในแต่ละพื้นที่แตกต่างกันไป เช่น ในส่วนของข้อจํากัดเชิงพื้นที่ที่เกิดจากการขาดแคลน

               น้ํา เกษตรในหลายพื้นที่ปลูกพืชที่มีระยะเวลาปลูกถึงเก็บเกี่ยวเพียงไม่กี่เดือน และใช้วิธีการปลูกพืชผสมผสาน
               เช่น ในพื้นที่ภายใต้การช่วยเหลือของโครงการขยายผลฯ เกษตรกรใช้ช่วงฤดูแล้งเพื่อการพักดินและรอปลูก

               ในช่วงฤดูฝน และปลูกพืชหลายชนิดโดยเลือกพืชที่ต้องการน้ํามากสําหรับปลูกในฤดูฝน  สําหรับพืชยืนต้น เช่น

               มะม่วงในบางพื้นที่จะใช้ประปาภูเขา บางพื้นที่เมื่อน้ําจากอ่างเก็บน้ําไม่เพียงพอจะใช้การซื้อน้ําแทน ในพื้นที่ที่
               มีความสูงจากระดับน้ําทะเลมากพอ สามารถเลือกปลูกกาแฟที่สามารถปลูกในลักษณะวนเกษตรได้ เกษตรกร

               อาศัยร่มเงาต้นไม้ใหญ่และความชุ่มชื้นจากป่าและน้ําฝนเป็นหลัก อย่างไรก็ดี โดยมากเกษตรกรจะแก้ปัญหา

               การขาดแคลนน้ําด้วยการเลือกรูปแบบการเกษตรที่เหมาะพื้นที่ตน และยอมรับข้อจํากัดในการเลือกชนิดพืช
               และปลูกได้ในบางฤดูกาลเท่านั้น

                       ทั้งนี้ ปัจจัยที่แตกต่างกันในแต่ละพื้นที่ ทั้งในแง่ของลักษณะทางกายภาพและลักษณะของเกษตรกร
               เองจะมีส่วนสําคัญในการกําหนดลักษณะการเกษตรและชนิดพืชที่ปลูกในแต่ละพื้นที่ ลักษณะการเกษตรที่พบ

               ในการศึกษาวิจัยฉบับนี้สามารถแบ่งออกได้เป็น การปลูกพืชยืนต้นแบบเชิงเดี่ยว (มะม่วง) การปลูกพืชยืน

               ต้นแบบวนเกษตร (กาแฟ) การปลูกพืชผสมผสานทั้งในและนอกโรงเรือน การปลูกพืชในโรงเรือนเป็นหลัก และ
               การปลูกเมล็ดพันธุ์ โดยระบบเกษตรและชนิดพืชที่ปลูกที่แตกต่างกันจะส่งผลกระทบต่อตัวแปรความยั่งยืน

               แตกต่างกันไปด้วย
                       เนื้อหาในบทที่ 5 นี้อธิบายตัวแปรต่างๆ ที่รวบรวมจากการลงพื้นที่ และแสดงข้อมูลพื้นฐานเบื้องต้นที่

               รวบรวมได้ วิเคราะห์ปัจจัยที่มีส่วนในการกําหนดการเลือกลักษณะทางการเกษตรของเกษตรกรในแต่ละพื้นที่

               และผลกระทบต่อตัวแปรความยั่งยืนของแต่ละลักษณะเกษตรกรรม โดยเฉพาะการเปรียบเทียบต้นทุนที่เกิดขึ้น
               จากการเลือกปลูกพืชและทําการเกษตรในลักษณะต่างๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงภาระและข้อจํากัดของเกษตรกร

               ในการเลือกปลูกพืชชนิดต่างๆ












                                                           5-1
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119