Page 281 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

3-13

ประเด็นที่สี่ ไดแกการประชาสัมพันธกิจการปาไม คุณคาและความสําคัญของปาไมใหแก
ประชาชนไดเขาใจ รวมทั้งการสงเสริมเผยแพร ดวยวิธีการหนึ่งวิธีการใดก็ได ไมวาจะเปนการออกรายการ
วิทยุ โทรทัศน ติดโปสเตอร ฝกอบรม และสอดแทรกในบทเรียน แมวาจะไดตื่นตัวในปจจุบันแลวก็ตาม

แตดูเหมือนวางานประเภทนี้เพิ่งเริมตนเทานั้น นโยบายปาไมแหงชาติ พ.ศ. 2528 ตองการเนนใหเห็นวา
การใหทั้งความรูทั้งในระบบและนอกระบบการศึกษานั้น คาดวาจะชวยใหปองกันปาที่มีอยูใหมีตลอดไป
ใหมีการฟนฟูและพัฒนาปาไม การปลูกปาเพิ่มขึ้นเหลานี้ เปนตน
ประเด็นสุดทาย เปนประเด็นทางดานอื่น ซึ่งอาจกลาวไดวาเปนประเด็นที่เกี่ยวกับปจจัย
ภายนอกกิจการปาไม แตกิจการเหลานี้มีอิทธิพลทางตรงและทางออมตอการปาไม เชน กิจการการเพิ่ม

ผลิตผลทางการเกษตร ถาไดผลแลวราษฎรคงไมบุกรุกแผวถางปา การวางผังเมืองก็เชนกันถาดีแลวคงไมเกิด
ปญหาจนทําใหคนตองบุกรุกปาเพิ่มขึ้น เหลานี้เปนตน”

3.2 ที่มาแหงอํานาจในการอนุรักษพื้นที่ปาไม

การอนุรักษพื้นที่ปาไมไดอาศัยอํานาจตามกฎหมายที่เริ่มประกาศใชมาตั้งแต พ.ศ. 2417 ในชวงสมัยกรุง
รัตนโกสินทรมาจนถึง พ.ศ. 2475 ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชมาสูระบอบ

ประชาธิปไตย โดยมีรัฐธรรมนูญเปนกฎหมายสูงสุด และมีพระมหากษัตริยเปนประมุขภายใตรัฐธรรมนูญ จึงไดมี
มติคณะรัฐมนตรี ควบคูไปกับการตรากฎหมาย ที่เกี่ยวของกับการอนุรักษพื้นที่ปาไมจนถึงปจจุบัน การทบทวน
ที่มาของอํานาจในการอนุรักษพื้นที่ปาไมจึงไดกําหนดเปน 2 เรื่อง คือ (1) กฎหมายเกี่ยวกับการอนุรักษพื้นที่ปาไม
และ (2) มติคณะรัฐมนตรีเกี่ยวกับการอนุรักษพื้นที่ปาไมที่สําคัญ ดังนี้

3.2.1 กฎหมายเกี่ยวกับการอนุรักษพื้นที่ปาไม
การตรากฎหมายเกี่ยวกับการอนุรักษพื้นที่ปาไม ไดเริ่มมาตั้งแต พ.ศ. 2417 โดยมี
ประกาศพระบรมราชโองการวาดวยภาษีไมขอนสักและไมกระยาเลย จ.ศ. 1236 ในชวงตนกรุงรัตนโกสินทร
การตรากฎหมายสวนใหญนั้นเกี่ยวของกับไมสัก ตอมา พ.ศ. 2456 ไดมีประกาศใชพระราชบัญญัติรักษาปา

ซึ่งมีการแกไขเพิ่มเติมใน พ.ศ. 2479 หลังจากนั้นไดมีการประกาศใชพระราชบัญญัติคุมครองและสงวนปา
พ.ศ. 2481 และประกาศใชพระราชบัญญัติปาไม พ.ศ. 2484 ซึ่งเปนการยกเลิก พระราชบัญญัติรักษาปา
พ.ศ. 2456 และ ฉบับที่ (2) พ.ศ. 2497 พระราชบัญญัติปาไม พ.ศ. 2484 ไดมีการแกไขเพิ่มเติมอีก 4 ครั้ง
คือ ฉบับที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2491 ฉบับที่ 3 เมื่อ พ.ศ. 2494 และฉบับที่ 4 เมื่อ พ.ศ. 2503 ฉบับที่ 5 เมื่อ พ.ศ.

2518 กฎหมายที่มีบทบัญญัติที่เปนการอนุรักษพื้นที่ปาไมอยางเขมงวด 2 ฉบับ ไดประกาศในเวลาตอมา
คือ (1) พระราชบัญญัติคุมครองและสงวนพันธุสัตวปา พ.ศ. 2503 ซึ่งถูกยกเลิกเมื่อมีการประกาศ
พระราชบัญญัติคุมครองและสงวนพันธุสัตวปา พ.ศ. 2535 และ (2) พระราชบัญญัติอุทยานแหงชาติ พ.ศ.
2504 ในพ.ศ. 2507 ไดมีการประกาศใชพระราชบัญญัติปาสงวนปาสงวนแหงชาติ พ.ศ. 2507 โดยยกเลิก

พระราชบัญญัติคุมครองและสงวนปา พ.ศ. 2481 ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2496 และฉบับที่ 3 พ.ศ. 2497
พระราชบัญญัติปาสงวนแหงชาติ พ.ศ. 2507 ไดมีการแกไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) เมื่อ พ.ศ. 2528 ลําดับเวลา
ของกฎหมายที่เกี่ยวของกับการอนุรักษพื้นที่ปาไมมีรายละเอียดในตารางที่ 3-7