Page 278 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

3-10

ตารางที่ 3-6 การประเมินพื้นที่ปาตนน้ําลําธารของภาคตางๆ

ประมาณ คาประเมิน ปริมาณ คาประเมิน
พื้นที่ น้ําทา (จริง) ปริมาณน้ํา น้ําทา พื้นที่ปาตน พื้นที่ปา (%)
ภาค
ตร.กม เฉลี่ย (การวิจัย) น้ําลําธาร ภาค ประเทศ
3
2
3
6 3
2
2
ม. /กม. /ป กม ม. ม. /กม. /ป กม.
เหนือ 171,775 344,000 59,100 1,200,000 49,250 28.7 9.5
ตะวันออกเฉียงเหนือ 174,407 169,000 29,500 500,000 59,000 33.8 11.3
กลาง-ตะวันตก 67,189 229,000 15,400 800,000 19,200 28.7 3.7
ตะวันออก 36,394 449,000 16,300 1,100,000 16,300 44.8 3.1
ใต 70,188 1,409,000 98,900 1,800,000 54,940 78.3 10.6
รวม 519,953 - 219,200 - 198,740 - 38.2

ที่มา: คณะกรรมการนโยบายปาไมแหงชาติ (2533: 70)

หมายเหตุ
(1) ปริมาณน้ําทา (จริง) เฉลี่ยคํานวณจากขอมูลน้ําทาของลําน้ําสําคัญ โดยกรมชลประทาน
(2) ปริมาณน้ําทา (งานวิจัย) ของปาตนน้ําลําธาร โดยกรมชลประทาน
(3) พื้นที่ปาตนน้ําลําธารในที่นี้รวมไปถึงพื้นที่อนุรักษอื่นๆ เชน อุทยานแหงชาติ วนอุทยาน เขตรักษาพันธุสัตวปา
และเขตหามลาสัตวปา

(2) นโยบายปาไมแหงชาติ

เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 2528 คณะรัฐมนตรีไดมีมติเรื่อง นโยบายปาไมแหงชาติ ซึ่งมี 20 ขอ
ดังนี้

“1) ใหมีการกําหนดแนวทางการจัดการและการพัฒนาทรัพยากรปาไมในระยะยาว อันจะ
ทําใหประเทศไดรับประโยชนอยางคุมคาทางสังคม เศรษฐกิจ ความมั่นคงและสิ่งแวดลอมมากที่สุด โดยเนน
ใหมีการประสานกันระหวางทรัพยากรปาไม และทรัพยากรธรรมชาติอื่น
2) สงเสริมบทบาทและหนาที่ของสวนราชการตางๆ และภาคเอกชนใหมีสวนรับผิดชอบใน
การจัดการ และพัฒนาทรัพยากรปาไมรวมกัน

3) ปรับปรุงระบบการบริหารงานปาไมของชาติใหสอดคลองกับปริมาณ คุณภาพและ
สภาพทรัพยากรปาไมและสิ่งแวดลอมที่เปลี่ยนไป
4) กําหนดใหมีพื้นที่ปาไมทั่วประเทศอยางนอยในอัตรารอยละ 40 ของพื้นที่ประเทศเพื่อ

ประโยชน 2 ประการ ดังนี้
ก. ปาเพื่อการอนุรักษ กําหนดไวเพื่ออนุรักษสิ่งแวดลอม ดิน น้ํา พันธุพืช พันธุ
สัตวที่หายาก และปองกันภัยธรรมชาติอันเกิดจากน้ําทวมและการพังทลายของดินตลอดทั้งเพื่อประโยชนใน
การศึกษา การวิจัย และนันทนาการของประชาชนในอัตรารอยละ 15 ของพื้นที่ประเทศ

ข. ปาเพื่อเศรษฐกิจ กําหนดไวเพื่อการผลิตไมและของปา เพื่อประโยชนในทาง
เศรษฐกิจ ในอัตรารอยละ 25 ของพื้นที่ประเทศ
5) รัฐและภาคเอกชนจะพัฒนาพื้นที่ปาไมไปสูเปาหมายที่กําหนดไว และจะจัดการพัฒนา
ใหอํานวยประโยชนทั้งในทางตรงและทางออมโดยสม่ําเสมอตลอดไป