Page 65 -
P. 65
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
4.6 สรุปบทเรียนจากการประเมินผล
จากการศึกษาข้อมูลการลงพื้นที่ การร่วมระดมความคิดเห็นจากคณะทํางาน วิเคราะห์และสรุปผลใน
แต่ละจังหวัด ดังนี้
จังหวัดชุมพร เกษตรกร ตัวแทนสถาบันเกษตรกร เกษตรกรรายย่อย พ่อค้า นักวิชาการ และ
ผู้เกี่ยวข้องอื่นๆ ให้ความร่วมมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลในพื้นที่เป็นอย่างดี โดยทั่วไปจังหวัดชุมพรสภาพ
สวนมีการจัดการค่อนข้างดี พบว่าบางส่วนมีการใช้สารเคมีในการเร่งผลผลิตนํ้ายางบ้าง เนื่องจากในช่วง
ระยะเวลาที่ผ่านมา เกษตรกรได้รับผลผลิตนํ้ายางน้อย สาเหตุอาจเนื่องมาจากฝนแล้ง
การจัดการสวนยางพาราของเกษตรกร เกษตรกรที่มีพื้นที่สวนยางพารามากส่วนใหญ่จ้างแรงงานกรีด
ยางและดูแลสวนยางพาราเป็นแรงงานจากประเทศพม่าและจากภาคอีสาน การจ้างแรงงานมีสัดส่วนของ
รายได้จากผลผลิตยางพารา (เกษตรกร) 60: 40 (แรงงาน) โดยเกษตรกรเจ้าของสวนจะเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายค่า
ปุ๋ ย และต้นพันธุ์ยางพารา ส่วนแรงงานจะเป็นผู้ลงแรงในการถางหญ้า กรีดยางพารา และกระบวนการทํายาง
แผ่นดิบ ลักษณะการกรีดยางพาราของเกษตรกรมีการเปิดกรีดแบบสองหน้า และสามหน้า ส่วนใหญ่กรีดสอง
วันเว้นหนึ่งวัน และกรีดสามวันเว้นหนึ่งวัน ปัญหาของเกษตรกรในการทําสวนยางพารา คือโรครากขาวเป็น
โรคที่พบมากของเกษตรกรผู้ปลูกยางในจังหวัดชุมพร ซึ่งโรคนี้ทําให้ยางพารามีผลผลิตนํ้ายางน้อยและค่อยๆ
ยืนต้นตาย เกิดลุกลามเป็นบริเวณกว้าง พบได้ทั่วไป ทําให้เกษตรกรบางส่วนมีการเปลี่ยนแปลงจากการทํา
สวนยางพารา เป็นการปลูกปาล์มนํ้ามัน และไม้ผล เช่น ทุเรียน จากการสอบถามเกษตรกรพบว่ายังไม่สามารถ
ป้องกันรักษาโรคนี้ได้ ศูนย์วิจัยยางฯ ควรศึกษาหาแนวทางในการแก้ไข หรือหาพันธุ์ต้านทานเพื่อเพิ่มความ
มั่นใจให้กับเกษตรกร
ข้อมูลจากพื้นที่พบว่ามีเกษตรกรบางรายที่เข้าไปติดต่อสํานักงานของ สกย. เพียงครั้งเดียว ในขั้นตอน
ของการขอรับการสงเคราะห์หรือรับเล่มเอกสารการสงเคราะห์เท่านั้น หลังจากนั้นเกษตรกรจะเข้าไปใช้
บริการและติดต่อเจ้าหน้าที่ สกย. ในพื้นที่กลุ่มเกษตรกร ศาลาอเนกประสงค์ ของหมู่บ้าน หรือที่สํานักงาน
สหกรณ์การเกษตร เกษตรอําเภอ เป็นต้น เนื่องจากที่ชุมพรมีสํานักงานระดับ อําเภอเพียง 3 อําเภอ อําเภออื่น
เจ้าหน้าที่จะไปประจําตามสํานักงาน ดังกล่าวข้างต้น เพื่อให้บริการอาทิตย์ละ 1 วัน และสํานักงาน สกย.
อําเภอ เมือง รับผิดชอบครอบคลุมพื้นที่ 6 อําเภอ ทําให้การให้บริการอาจไม่ทั่วถึง และมีการโยกย้ายพื้นที่การ
ทํางานของเจ้าหน้าที่ และจํานวนเจ้าหน้าที่ต่อพื้นที่หรือต่อเกษตรกรรับผิดชอบ มีอัตราส่วนเจ้าหน้าที่ 1 คน
รับผิดชอบจํานวนมาก จึงทําให้การบริการอาจไม่ทั่วถึง เพื่อมุ่งเน้นการบริการที่มีประสิทธิภาพควรมีการเพิ่ม
อัตราเจ้าหน้าที่ ให้เพียงพอเหมาะสมกับจํานวนเกษตรกร
รายงานการประเมินผลการดําเนินงานของ สกย. ปี 2553 หน้า 59
