Page 48 -
P. 48
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
28
ประโยชน์ของ GAP ปัญหาอุปสรรคของ GAP สําหรับรูปแบบของการจัดการ GAP พืชแบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ
กลุ่มที่ 1 พืชที่สามารถปฏิบัติตาม GAP และเกษตรกรได้ใบรับรอง GAP แล้ว กลุ่มที่ 2 พืชที่เข้าร่วม GAP แต่
ยังไม่ได้ใบรับรอง คือพริก และกลุ่มที่ 3 พืชที่ไม่ได้มีการจัดการ GAP พืช ปัญหาอุปสรรคคือไม่มีคําแนะนํา
ตามระบบการปฏิบัติเฉพาะพื้นที่ ไม่มีหลักประกัน ไม่มีการรณรงค์ให้เห็นความสําคัญ ไม่มีการจัดการ
contact farming และการประกันราคา ไม่มีการประสานความร่วมมือของเจ้าหน้าที่ วิธีการปฏิบัติตามระบบ
GAP ยุ่งยาก ไม่มีคําแนะนําในการป้ องกันกําจัดศัตรูพืช ไม่มีการจัดทําแปลงตัวอย่าง ปัญหาขั้นตอนการตรวจ
รับรอง ได้แก่ มีการตรวจรับรองเฉพาะพืชที่มีบริษัทรับซื้อผลผลิต พืชบางชนิดมีความยุ่งยากในการปฏิบัติ
ตามระบบ GAP เช่น พริก ผักกินใบ เป็นต้น และปัญหาจํานวนเจ้าหน้าที่สําหรับการตรวจฟาร์มเพื่อออก
ใบรับรอง และประสบการณ์มีน้อย ส่วนรูปแบบและแนวทางที่เหมาะสมสําหรับ GAP ของจังหวัดในภาค
ตะวันตก ควรเป็นรูปแบบการจัดการ GAP ที่เป็นลักษณะของ contact farming (เช่นในหน่อไม้ฝรั่ง) ที่มีการ
จัดทําแปลงทดสอบเทคนิควิธีการปฏิบัติ GAP ที่เหมาะสมกับชนิดพืช และศักยภาพของพื้นที่ เพื่อให้
เกษตรกรเกิดความมั่นใจในการปฏิบัติตามระบบ GAP รวมทั้งมีเจ้าหน้าที่ควรติดตามให้คําแนะนําอย่าง
ใกล้ชิด และจัดอบรมหลายๆครั้ง โดยจัดทําแผนการดําเนินงาน GAP ในแต่ละพืช/พื้นที่ และจัดทําเป็น
โครงการนําร่อง (pilot project) (อรพิน เกิดชูชื่น และคณะ, 2548)
จากผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มีแนวคิดในการศึกษาระบบการผลิตพริกของเกษตรกร ควรมีแนวทางใน
การส่งเสริมการรวมกลุ่ม ใช้ระบบกลุ่มขับเคลื่อนในการ ผลิตพริกคุณภาพเพื่อการค้า โดยสร้างความร่วมมือ
ทุกภาคส่วน ทั้งภาครัฐ เอกชน ประชาชน จะต้องมีการ ถ่ายทอดความรู้ เทคโนโลยีในการผลิตพริกคุณภาพ
เพื่อเข้าสู่ระบบ การปฏิบัติทางการ เกษตรดีที่เหมาะสม GAP และสร้างรูปแบบการจัดการที่เป็นลักษณะ
Contact farming มีระบบการประกันราคา เจ้าหน้าที่ให้คําแนะนํา กลุ่มเกษตรกรอย่างใกล้ชิด จัดทําเป็น
โครงการนําร่อง และขยายผลสู่กลุ่มอื่นๆ เพื่อพัฒนาขีดความสามารถในการผลิตพริกเพื่อการค้าต่อไป
