Page 29 -
P. 29

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว





               พลวัตของความยากจน



               2.1.3 ปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดพลวัตความยากจน


                     (1)  ความยากจนเรื้อรัง (chronic poverty) และความยากจนครั้งคราว
                      (transient poverty)

                     นอกเหนือจากการศึกษาถึงลักษณะและประเภทของพลวัตความยากจนแล้วสิ่งที่สำคัญ
               ที่สุดอีกประการหนึ่งที่จะต้องทำการศึกษาคือปัจจัยหรือสาเหตุสำคัญที่ก่อให้เกิดพลวัตความ
               ยากจน ทำไมบางครัวเรือนถึงสามารถก้าวออกจากความยากจนได้ และบางครัวเรือนกลับเข้าสู่
               ความยากจนเมื่อเวลาผ่านไป ในขณะที่บางครัวเรือนยังคงอยู่ในความยากจนอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้
               แต่ละประเภทของความยากจนก็มีปัจจัยหรือสาเหตุที่กำหนดแตกต่างกันออกไป (Baulch and
               Hoddinott, 2000; McKay and Lawson, 2002) ซึ่งจะส่งผลต่อการกำหนดนโยบายเพื่อแก้ไข
               ปัญหาที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ ประเภทของความยากจนยังขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ศึกษาด้วย
               ความยากจนเรื้อรังมักจะสะท้อนถึงความอดอยากหรือขาดแคลนสิ่งจำเป็นสำหรับการดำรงชีพใน
               ระยะยาว ดังนั้น ปัจจัยสำคัญที่เป็นสาเหตุของความยากจนดังกล่าวจะเป็นผลมาจากการเคลื่อน
               ย้ายหรือการเปลี่ยนรูปแบบทางเศรษฐกิจ (economic mobility) และกระบวนการที่ทำให้ความ
               เป็นอยู่ของครัวเรือนเปลี่ยนแปลงไป (changing livelihoods) ในทางกลับกัน ความยากจนแบบ
               ครั้งคราวจะเกิดจากปัจจัยระยะสั้นหรือปัจจัยที่ไม่คาดคิด

                     Baulch และ Hoddinott (2000) ระบุว่าปัจจัยที่กำหนดพลวัตความยากจนของครัวเรือน
               ในระยะยาว ประกอบด้วย 4 ปัจจัยสำคัญ ได้แก่ (1) การสะสมสินทรัพย์ (2) สินทรัพย์เบื้องต้นที่
               ถือครอง (3) การเปลี่ยนแปลงผลตอบแทนของสินทรัพย์ (4) ผลกระทบในระยะยาวจากเหตุการณ์
               ไม่คาดคิด (shocks) โดยปัจจัยที่ทำให้เกิดความยากจนเรื้อรังมักจะเกิดจากการถือครองสินทรัพย์
               ในระดับต่ำ ในขณะที่ปัจจัยที่ก่อให้เกิดพลวัตความยากจนในระยะสั้นหรือความยากจนแบบครั้ง
               คราวส่วนใหญ่จะเกี่ยวเนื่องกับความเปราะบางของครัวเรือนหรือการที่ครัวเรือนไม่มีความ
               สามารถในการแก้ไขและรับมือกับ shocks และความเสี่ยงต่างๆ และส่งผลให้ไม่สามารถปรับ
               ระดับการบริโภคให้คงที่ได้ ในการศึกษาพลวัตความยากจนของครัวเรือนชนบทในประเทศจีน

               Jalan และ Ravillion (2000) พบว่าลักษณะและองค์ประกอบของครัวเรือน การศึกษา และภาวะ
               สุขภาพของสมาชิกในครัวเรือนเป็นปัจจัยที่สำคัญที่ส่งผลให้เกิดความยากจนเรื้อรัง แต่ไม่มีผลต่อ
               ความยากจนแบบครั้งคราวที่เกิดจากปัจจัย shocks ต่างๆ และความผันผวนของรายได้ เป็นต้น
                     จากการทบทวนงานวิจัยเกี่ยวกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพลวัตความยากจนในหลายๆ
               ประเทศ McKay และ Lawson (2002) ก็แสดงผลการศึกษาที่ยืนยันเช่นเดียวกันถึงความแตกต่าง
               ของปัจจัยที่มีผลต่อความยากจนแบบเรื้อรังและความยากจนแบบครั้งคราว โดยความยากจน











               28 สถาบันคลังสมองของชาติ
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34