Page 10 -
P. 10
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
โรคสุกร 10
โรคกระเพาะอาหารและลํ าไสอักเสบติดตอ
(โรค ที-จี-อี)
โรคนี้เปนโรคระบาดของทางเดินอาหารที่เกิด
อยางรุนแรงในลูกสุกร อัตราการเกิดโรคและอัตราการตายสูงถึง
100 เปอรเซ็นต
สาเหตุและอาการของโรค
เกิดจากเชื้อโรค ซึ่งเชื้อโรคตัวนี้จะเขาสูรางกาย
ทางอาหารหรือนํ้ าที่กินหรือโดยการหายใจเอาเชื้อโรคนี้เขาไป
และเมื่อเชื้อเขาสูรางกายสุกรแลว เชื้อโรคจะใชเวลาในการฟก
โรคนานประมาณ 14 ชั่วโมงถึง 4 วัน ลูกสุกรก็จะเริ่มแสดง
อาการปวยของโรคใหเห็น ซึ่งอาการของโรคจะพบรุนแรงในลูก
สุกรที่มีอายุตํ่ ากวา 3 สัปดาห อาการแรกที่พบไดคือ อาการ
อาเจียน (มีตะกอนนํ้ านม) และมีอาการทองเสียตามมา ซึ่ง
อาการทองเสียจะพบไดเมื่อลูกสุกรสัมผัสกับเชื้อโรคแลวนาน
ประมาณ 18-30 ชั่วโมง อาการทองเสียที่พบไดในวันแรก จะมี
ลักษณะเปนสีเหลืองใสพบเกาะตามกีบขาหลังและหาง นอกจาก
นี้อาการอื่นๆ ที่พบได ไดแก อาการตัวสั่น ตาลึก และหิวนํ้ า
(เนื่องจากรางกายสูญเสียนํ้ า) สํ าหรับอาการทองเสียจะพบเปน
อยูนาน 5-9 วัน อุจจาระก็จะเริ่มขนขึ้น แตลูกสุกรมักจะตาย
สภาพถายเหลวเปนนํ้ าสีเหลืองใน
ภายในวันที่ 2-4 ของการปวย เนื่องจากการสูญเสียนํ้ าของราง
ระยะตอมาหลังจากเริ่มมีการ
กาย
อาเจียน พรอมกับสภาพรางกาย
แมสุกรที่ฟนจากโรคนี้ สามารถถายภูมิคุมกัน
ขาดนํ้ า ซึ่งจะทวีความรุนแรงขึ้น
โรคนี้ไปใหลูกสุกรไดโดยทางนํ้ านมเหลืองและนํ้ านมขาว
เรื่อยๆ อยางรวดเร็ว
การปองกัน
โรคที.จี.อี. สามารถปองกันไดโดย
1. ทํ าวัคซีนปองกันโรคที.จี.อี. ตามโปรแกรมที่กํ าหนดไว (ถามีโรคนี้ระบาด)
2. มีการจัดการควบคุมโรคที่เขมงวด
3. มีการสุขาภิบาลที่ดี
4. มีการเลี้ยงดูและอาหารที่ดี
5. กํ าจัดสัตวที่สามารถเปนพาหะของโรค
6. มีการกักโรคและตรวจโรคสุกรใหม
๐ กลับไปหนากอนนี้ ๐ หนาถัดไป ๐ กลับหนาหลัก/สารบัญ