Page 8 -
P. 8

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว


               โรคสุกร                                                                                 8



               โรคพิษสุนัขบาเทียม

                      โรคนี้เปนโรคระบาดพบวาเปนไดกับสุกรทุกอายุ
               แตความรุนแรงของโรคจะเกิดกับลูกสุกร  และสุกรเล็ก
               อัตราการเกิดโรคและอัตราการตายสูง  และสุกรที่ฟน

               จากโรคจะเปนพาหนะของโรคและสามารถปลอยเชื้อ
               โรคออกมากับลมหายใจ



                       สาเหตุและอาการของโรค

                              เกิดจากเชื้อไวรัส  ซึ่งเชื้อโรคตัวนี้จะเขาสูรางกายสุกรไดโดยการสัมผัสกับสุกรตัวที่เปน
               พาหนะของโรคนี้  หรือโดยการกินอาหารหรือนํ้ าที่มีเชื้อนี้ปนอยูหรือโดยการหายใจเอาเชื้อนี้เขาไป  หรือ
               โดยการผสมพันธุกับสุกรที่เปนโรคนี้  หรือโดยทางเยื่อบุตา (หนูบานสามารถแพรเชื้อโรคตัวนี้ได)  และ

               เมื่อเชื้อโรคตัวนี้เขาสูรางกายสุกรแลวโรคนี้จะใชเวลาในการฟกโรคนานประมาณ 36-48 ชั่วโมง สุกรก็
               จะเริ่มแสดงอาการปวยของโรคนี้ใหเห็น  ซึ่งอาการที่สุกรปวยแสดงออกนั้นขึ้นอยูกับอายุคืออาการจะ

               รุนแรงในลูกสุกรแรกคลอด โดยลูกสุกรปวยจะลมลงภายในไมกี่ชั่วโมงภายหลังจากการติดเชื้อ มีไขสูงถึง
               180  องศาฟาเรนไฮตหรือ 42  องศาเซลเซียส  สุกรควบคุมการเคลื่อนไหวไมได  ตื่นเตน  กลามเนื้อ
               กระตุกอยางแรง  แลวลมลงโดยขาอยูในลักษณะถีบจักรยาน (อาจพบอาการอาเจียนและทองเสียได)

               และนํ้ าลายฟูมปาก
                              ลูกสุกรอาจไดรับเชื้อตัวนี้กอนคลอด ซึ่งจะพบลูกสุกรตายภายใน 2 วันหลังคลอด และ

               ลูกสุกรที่ไดรับเชื้อตัวนี้ทันทีที่คลอดออกมา อาจแสดงอาการใหเห็นเมื่ออายุ 2 วัน และมักตายเมื่ออายุ
               5 วัน และพบวาอัตราการตายของลูกสุกรที่มีอายุตํ่ ากวา 2 สัปดาหจะสูงถึง 100 เปอรเซ็นต และอัตรา
               การตายของลูกสุกรที่มีอายุมากกวา 3 สัปดาหขึ้นไปจะลดลงประมาณ 50 เปอรเซ็นต เนื่องจากความ

               สามารถในการตานโรคมีมากขึ้น เมื่อสุกรโตขึ้นและอัตราการตายจะลดลงเหลือเพียง 5 เปอรเซ็นต ใน
               สุกรที่มีอายุ 5 เดือนขึ้นไป

                              อาการที่พบไดในสุกรรุนที่ปวยคือ  มีไขสูง  เบื่ออาหาร  ไมอยูนิ่ง  หายใจลํ าบากตัวสั่น
               และควบคุมตัวไมไดโดยเฉพาะสวนของขาหลัง  และสุกรปวยจะชักตายในที่สุด (สุกรรุนที่ฟนจากโรคมัก
               จะแคระแกรน)

                              อาการปวยที่พบในสุกรใหญ มักจะไมรุนแรง อาการที่พบไดคือ อาเจียน ทองเสียหรือ

               ทองผูก
                              อาการปวยที่พบไดในสุกรทอง คือ แทงลูก
                              สุกรปวยที่ฟนจากโรคนี้  พบวามีภูมิคุมกันสูงซึ่งอาจอยูไดเปนป  และแมสุกรสามารถ

               ถายภูมิคุมกันโรคนี้ใหแกลูกสุกรไดโดยทางนํ้ านมเหลือง ซึ่งสามารถปองกันโรคไดนาน 5 สัปดาหถึง 4
               เดือน  ซึ่งขึ้นอยูกับระดับภูมิคุมโรคในนํ้ านมเหลืองและปริมาณนํ้ านมเหลืองที่ลูกสุกรกินเขาไป  แต

               ภูมิคุมกันโรคนี้ไมสามารถปองกันลูกสุกรจากการติดเชื้อไวรัสตัวนี้ได  เพียงแตภูมิคุมกันโรคนี้จะปองกัน
               ไมใหเชื้อไวรัสแทรกเขาไปในเนื้อเยื่อของลูกสุกรได เมื่อภูมิคุมกันโรคนี้ลดลง สุกรก็จะเริ่มไวตอเชื้อไวรัส






                                  ๐ กลับไปหนากอนนี้   ๐ หนาถัดไป   ๐ กลับหนาหลัก/สารบัญ
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13