Page 15 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

โรคสุกร 15

โรคซัลโมแนลโลซีสหรือโรคพาราไทยฟอยด

โรคนี้เปนโรคระบาดที่พบเกิดขึ้นไดกับ
สุกรทุกอายุอัตราการเกิดโรคและอัตราการตายสูง

สาเหตุและอาการของโรค
เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งเชื้อตัวนี้จะเขาสู

รางกายสุกรไดโดยการกินอาหาร และนํ้ าที่มีเชื้อโรคตัวนี้
ปนอยู หรือโดยการกินกระดูกปนที่มีเชื้อตัวนี้ปนอยูหรือ

โดยการสัมผัสกับสัตวฟนแทะ หรือนกปาที่เปนตัวพาโรคนี้ และเมื่อเขาสูรางกายแลวจะใชเวลาในการ
ฟกโรคนานประมาณ 1-2 วัน สุกรจะแสดงอาการปวยใหเห็นอาการปวยที่พบไดมีอยู 4 แบบดวยกัน
1. แบบแรก มักพบเปนกับลูกสุกร โดยอาการปวยจะเกิดแบบฉับพลัน ไขสูง 105-

107 องศาฟาเรนไฮต สุกรจะซึมและตายภายใน 24-48 ชั่วโมง นอกจากนี้ยังพบวาผิวหนังมีสีแดงเขม
จนถึงสีมวง โดยเฉพาะที่ขอบตาและใตทอง อาการทางประสาทอาจพบ และอัตราการตายพบไดสูงถึง

100 เปอรเซ็นต
2. แบบที่สอง มักพบกับสุกรที่มีอายุมากหรือสุกรใหญ อาการที่พบไดคือ ไขสูง 105-

107 องศาฟาเรนไฮต ทองเสียเปนนํ้ าอยางรุนแรง อุจจาระมีกลิ่นเนา เปนมูกและอาจพบเยื่อเมือกของ
ลํ าไสปนดวย

3.แบบที่สาม อาการที่พบไดคือ ไขสูง 103-104 องศาฟาเรนไฮต อุจจาระนิ่ม เบื่อ
อาหาร และบางรายพบอาการสูญเสียนํ้ า เชน ผิวหนังขาดความยืดหยุน ตาจมลึก ขนลุก ซูบผอมลง
เรื่อยๆ และตายในที่สุด

4.แบบที่สี่ แบบนี้พบวาสุกรเปนมาก อาการที่พบไดคือ ทองเสีย โดยพบเปนๆ หายๆ
ไขไมคงที่ ผอมแหง และตอบสนองตอการรักษาไดนอย (อุจจาระอาจปกติหรืออาจมีมูกหรือเลือดปน)

การปองกัน

โรคซัลโมแนลโลซีสหรือโรคพาราไทฟอยดสามารถปองกันไดโดย
1. กํ าจัดสุกรที่เปนตัวอมโรค

2. มีการกักโรคและตรวจโรคสุกรใหม
3. มีการจัดการควบคุมโรคที่เขมงวด
4. ระวังการใชวัตถุดิบอาหารสัตวจากโรงฆา

5. มีการสุขาภิบาลที่ดี

การรักษา
โรคซัลโมแนลโลซีสเกิดจากเชื้อแบคทีเรีย ยาที่จะใชรักษาโรคนี้ได ไดแกยาปฏิชีวนะ

เชน ยานีโอมัยซิน หรือยาเตตราไซคลิน หรือยาซัลโฟนามาย หรือยาไนโตรฟูราโซน

๐ กลับไปหนากอนนี้ ๐ หนาถัดไป ๐ กลับหนาหลัก/สารบัญ