Page 115 -
P. 115
ิ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ุ
ิ
์
ิ
ั
ื
ิ
109
ความถูกต:องตามความจริง (Fidelity) เปUนการประเมินความมีเหตุผลของเรื่องเลEาจากความนEาเชื่อถือของเรื่อง
เลEา เรื่องเลEามีความสอดคล:องตรงตามความเปUนจริงทาง ซึ่งประเมินได:จาก“ตรรกะของเหตุผลที่ด” (Good reasons)
ี
เรื่องเลEาที่ถูกต:องตามความจริงต:องมีเหตุผลที่ดีของความเชื่อและการกระทำ ซึ่งจะทำให:เรื่องเลEาโน:มน:าวใจได: เพราะมีการ
นำเสนอเหตุผลที่ดีสำหรับการกระทำในเรื่องเลEา
ตรรกะเหตุผลที่ดีนำเสนอชุดของคุณคEา (Set of values) ที่ดึงดูดผู:ฟiง และสร:างข:อสนับสนุนสำหรับการยอมรบ
ั
หรือปฏิเสธข:อแนะนำจากเรื่องเลEา กลEาวคือ สิ่งที่กระตุ:นใหผู:รับสารเชื่อเรื่องเลEาผูกกับคุณคาหรือแนวคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ด ี
E
:
E
คำถามในการประเมินตรรกะเหตุผลที่ดีของเรื่องเลEา เชEน สิ่งที่กลEาวถึงในเรื่องเลEาตรงตามความเปUนจริงหรือไมE เรื่องเลา
นำเสนอประเด็นสำคัญได:ดีหรือไมE เรื่องเลEามีการละหรือบิดเบือนข:อเท็จจริงใดหรือไมE คุณคEาหรือคEานิยมในที่เรื่องเลา
E
นำเสนอ คEานิยมมีความสมเหตุสมผลกับประสบการณQชีวิตจริงหรือไมE คEานิยมในเรื่องเลEาเปUนพื้นฐานของการปฏิบัติแบบ
อุดมคติหรือไมE ผลของการยึดมั่นในคEานิยมนั้นคืออะไร
ความเชื่อมโยงทางโครงสร:าง
ความเชื่อมโยง ความเชื่อมโยงทางวัตถุ
สอดคล:อง ความเชื่อมโยงทางคาแรคเตอร Q
ความมีเหตุผลของเรื่องเล่า
ความถูกต:อง ตรรกะของเหตุผลทดี
ี่
ตามจริง
แผนภาพที่ 7.2 เกณฑ@ประเมินความมีเหตุผลของเรื่องเลsา
อิทธิพลของเรื่องเลsาในการโน,มน,าวใจ
ั
U
่
ี
ี
ิ
:
:
:
่
E
่
E
ื
ั
:
U
ุ
Q
E
เรองเลาเปนกลยทธทมประสทธผลในการเปลยนแปลงผทมทศนคตมนคงและตอตานการโนมนาวใจ เรองเลาเปน
ื
่
ี
ี
ิ
ู
่
่
ี
ิ
กลไกที่ลดทั้งปริมาณและคุณภาพของข:อโต:แย:งคัดค:านจากผู:รับสาร ขณะเดียวกันตัวละครในเรื่องเลEาสามารถสร:างการ
เทียบเคียงเหมือนกับผู:รับสาร (Identification) เรื่องเลEาจึงชEวยให:เอาชนะการตEอต:านจากผู:รับสารได:
เรื่องเลEามีคุณลักษณะที่ชEวยลดการตEอต:านการโน:มน:าวใจจากผู:รับสาร ประการแรก เนื่องจากโดยปกติสไตลQการ
สื่อสารและการใช:ภาษาที่แสดงความใกล:ชิดชEวยสร:างความสัมพันธQที่ดีกับผู:รับสารซึ่งสEงผลดีตEอการโน:มนาวใจด:วย เรื่อง
:
ี้
ั
เลEาเปUนวิธีการแสดงเหตุผลผEานภาษาที่สร:างความใกล:ชิดกับผู:รับสารได: นอกจากน ความคิดและเหตุผลที่ซับซ:อนยง
สามารถนำมาถEายทอดให:เข:าใจได:งEายขึ้นผEานเรื่องเลEา (Jamieson, 1988, อ:างถึงใน Borchers, 2005)
ประการตEอมา เรื่องเลEาลดข:อโต:แย:งที่คัดค:านและการประมวลสารอยEางมีอคติของผู:รับสาร โดยธรรมชาติแล:วเมื่อ
ผู:รับสารเปóดรับสารที่ขัดแย:งกับทัศนคติของตนเองก็มักมีปฏิกิริยาตEอต:านด:วยการเพิกเฉยหรือมีข:อโต:แย:งคัดค:าน การ
ตEอต:านจะยิ่งมากขึ้นเมื่อผู:รับสารได:รับการเตือนลEวงหน:าเกี่ยวกับสารโน:มน:าวใจหรือได:รับรู:เจตนาในการโน:มน:าวใจของผ ู:
