Page 42 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

2.3 เสนผลจับอยางยั่งยืน (Sustainable Yield Curve)

จากจุดสมดุลของการจับสัตวน้ำและขนาดของฝูงสัตวน้ำที่เติบโตพอดีกันในแตละชวง เรา

สามารถนำจุดสมดุลในแตละชวงของขนาดฝูงสัตวน้ำมาหาความสัมพันธระหวางปริมาณสัตวน้ำที่จับได

และการลงแรงประมง ดังภาพที่ 2. 7

ภาพที่ 2. 7 ความสัมพันธของจุดสมดุลอยางยั่งยืนของการทำประมงและขนาดของฝูงสัตวน้ำ และ

ความสัมพันธของการลงแรงประมงกับปริมาณสัตวน้ำที่จับไดบนเสนผลจับอยางยั่งยืน
ที่มา: ดัดแปลงจาก Lee G. Anderson (1987)

จาก ภาพที่ 2. 7 พบวา ณ ระดับจุดสมดุลยั่งยืนของการจับสัตวน้ำกับขนาดของฝูงสัตวน้ำใน

ระดับ F(X) 1=H 1, F(X) 2=H 2, F(X) 3=H 3, F(X) 4=H 4 และ F(X) 5=H 5 (ภาพดานซายมือหมายเลข 1 ภาพที่

2. 7) แตละจุดสามารถสรางความสัมพันธระหวางปริมาณการจับสัตวน้ำ และการลงแรงประมง โดยเสน
ที่สรางขึ้นไดจะเรียกวา เสนผลจับอยางยั่งยืน (Sustainable yield curve) (ภาพหมายเลข 2 ดาน

ขวามือของภาพที่ 2. 7) ซึ่งจะเห็นวา เมื่อมีการลงแรงประมง ณ E 1 จะสามารถจับสัตวน้ำไดเทากับ H 1

และเมื่อลงแรงประมงเพิ่มขึ้น โดยที่ E <E <E <E <E จะเห็นวาการลงแรงที่ระดับ E เปนระดับที่ทำ
2
1
3
4
5
3
ใหจับปลาไดสูงที่สุดที่ H หรือเรียกวาระดับผลจับอยางยั่งยืนสูงสุด (maximum sustainable yield
3
(H ,MSY)) อยางไรก็ตาม ระดับการลงแรงประมงที่ E ซึ่งมากกวา E แตสามารถจับไดในปริมาณ
2
3
4
เทากันกับการลงแรงประมงที่ระดับ H และระดับการลง E ซึ่งมากกวา E ก็สามารถจับไดในปริมาณ
3
2
5
หนา | 30