Page 137 -
P. 137

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว







                     แบบส่วนร่วม คือ ชาวประมง ผู้ออกกฎเกณฑ์ และนักวิทยาศาสตร์ โดยชาวประมงจะเป็นผู้ดูแล

                     ทรัพยากรของตนเองจากประสบการณ์การทำประมง นักวิทยาศาสตร์จะนำความรู้ด้านการจัดการระบบ

                     นิเวศมาใช้อย่างไร และนักกฎหมายจะเข้ามาคอยมีส่วนช่วยในการประสานและคอยพิจารณากฎต่างๆ

                     ซึ่งจะเห็นได้ว่าการจัดการแบบมีส่วนร่วมของชาวประมงญี่ปุ่นจะค่อนข้างประสบความสำเร็จถึงแม้จะมี

                     ลักษณะการแข่งขันกัน รวมทั้งเกิดประโยชน์ร่วมกันที่ชัดเจนทั้งในด้านของความยั่งยืนชีววิทยาและ

                     เศรษฐศาสตร์


                     6.5 มาตรการการจัดการประมงของประเทศไทย


                               ตั้งแต่อดีต ปี พ.ศ.2490-ปัจจุบัน มาตรการการจัดการประมงของประเทศไทย ได้มีการ
                     จัดการเช่น การห้ามทำประมงสัตว์น้ำอนุรักษ์และสัตว์น้ำที่เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น เต่าทะเล พะยูน

                     ปลาโลมา ฉลาวาฬ รวมถึงการทำประมงในแหล่งปะการัง และปะการังเทียม การห้ามทำประมงในพื้นที่

                     ต่างๆ การห้ามทำประมงในบางเครื่องมือ เช่น อวนลาก อวนรุน อวนลากแผ่นตะเฆ่ อวนลากคู่ อวนล้อม
                     จับ (ตามขนาดตาอวนที่กำหนด)  อวนปลากะตักประกอบกับเครื่องกำเนิดไฟฟ้า หรือมีการห้ามใช้

                     เครื่องมือประมงร่วมกับการจำกัดพื้นที่ทำการประมง การกำหนดขนาดตาอวนไม่ให้เล็กจนเกินไป หรือ

                     ห้ามอวนที่มีตาถี่เกินไป การห้ามไม่ให้ใช้เครื่องกำเนิดไฟฟ้าร่วมกับการทำประมง และมาตรการปิดพื้นที่
                     อ่าวในการทำประมงช่วงฤดูปลาวางไข่และเลี้ยงตัวอ่อน  รวมทั้งการส่งเสริมให้มีการฟื้นฟูทรัพยากรสัตว์

                     น้ำโดยการทำปะการังเทียม สำหรับการปล่อยพันธ์สัตว์น้ำส่วนใหญ่จะเน้นสัตว์น้ำจืด (เรืองไร, 2557)


                            ในส่วนของการจัดการแบบมีส่วนร่วม พบว่า ภาครัฐได้ส่งเสริมให้มีการทำประมงชุมชนเพื่อให้

                     ชาวประมงมีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากร โดยเริ่มต้นจากภาครัฐ องค์กรเอกชนและองค์กร NGOs

                     เข้ามาช่วย มีการอบรม สร้างกลุ่มสมาชิก และเมื่อสมาชิกกลุ่มสามารถดำเนินการได้อย่างเข้มแข็งแล้ว

                     สุดท้ายจะให้กลุ่มสามารถจัดการทรัพยากรประมงของกลุ่มด้วยกลุ่มเองต่อไป อย่างไรก็ตามในภาพรวม

                     กลุ่มที่ประสบความสำเร็จและสามารถดำเนินการด้วยกลุ่มเองอย่างเบ็ดเสร็จนั้นอาจจะมีน้อยมาก และ

                     บางครั้งอาจยังคงขอการสนับสนุนจากภาครัฐ หรือหน่วยงานอื่นๆ เพิ่มเติมในบางครั้ง เก็ตถวาและคณะ

                     2555 ได้ศึกษาถึงการมีส่วนร่วมของชาวประมงรอบทะเลสาบสงขลา โดยพัฒนาระบบกรรมสิทธิ์

                     ทรัพยากรประมง สิทธิการเข้าถึงทรัพยากร การตั้งระเบียบกฎเกณฑ์ของชุมชน ซึ่งพื้นที่ได้มีการจัด

                     โครงการฟาร์มทะเลโดยชุมชน สามารถดำเนินการได้อย่างต่อเนื่อง จัดการเพิ่มทรัพยากรสัตว์น้ำได้มาก

                     ขึ้น มีการจัดการควบคุมการทำประมงโดยกำหนดกันเอง เช่น เกี่ยวกับตาอวนลอยสามชั้น  ช่วยกันดูแล

                     การประมงที่กระทำผิดกฎกติการะเบียบ เพื่อการอนุรักษ์ที่ยั่งยืน ผลของการดูแลทรัพยากร ทำให้

                     ชาวประมงมีรายได้เพิ่มขึ้น จากการฟื้นฟูทรัพยากร นอกจากนั้น การมีส่วนร่วมของประมงชุมชนใน



                                                           หน้า | 129
   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142