Page 104 -
P. 104

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
          จารึกชีวิต




          เสฉวนมีคนไทซึ่งอพยพขึ้นไปเมื่อ  ๒๐๐ - ๓๐๐  ปีมานี้  มีราว  ๒,๐๐๐ - ๓,๐๐๐  คน
          เพราะฉะนั้น น่านเจ้าจึงไม่ใช่ถิ่นเดิมของไทย แต่เป็นถิ่นเหนือสุดที่คนไทยขึ้นไป แต่ตรงกันข้าม

          พวกจ้วงที่กวางสีนั้น มีถึง ๕๑ ภาษาถิ่น ปรากฏว่าคนพวกจ้วงอพยพไปอยู่อเมริกา ๖ คน
          คนที่ ๑ พูด อีก ๕ คน ฟังไม่รู้เรื่อง คนที่ ๒ พูด คนที่ ๑, ๓, ๔, ๕, ๖ ฟังไม่รู้เรื่อง สรุปแล้ว

          คน ๖ คนนี้ ๖ ภาษา ฟังกันไม่รู้เรื่องเลย ถามดูก็บอกว่าก็อยู่ในกวางสี ห่างกัน ๒๐ กิโลเมตร
          พูดกันไม่รู้เรื่อง ก็แสดงว่า กวางสีมีภาษาถิ่นเยอะ น่าจะเป็นถิ่นกำาเนิดของไทยนะครับ แต่คน

          ที่ไม่เชื่อก็บอกว่า ที่กวางสีนั้นเต็มไปด้วยภูเขาผู้คนติดต่อกันไม่ได้ เมื่อติดต่อกันไม่ได้ก็เกิด
          ภาษาถิ่นมาก กวางสีไม่ใช่ต้นกำาเนิดของไทยหรอก คือภาษาถิ่นจะเกิดขึ้นได้คือ มันขาดการ

          ติดต่อ ภาษาก็เปลี่ยนไป อย่างทำาไมล้านนากับกรุงเทพฯ พูดภาษาถิ่นคนละอย่าง คิดดูสิว่า
          เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๐ นี้เอง คุณพ่อของ ดร.อัมพร มีสุข ไปเป็นครูใหญ่ที่เชียงใหม่ เดินทางไปถึง

          เขาพลึง ต่อจากนั้นไม่มีรถไฟ ต้องนั่งเกวียนไป เดือนกว่าจึงจะถึงเชียงใหม่ การติดต่อ
          ยากลำาบากอย่างนี้เป็นสาเหตุให้มีภาษาถิ่นเกิดขึ้น ผมจึงอยากจะศึกษาภาษาถิ่นเพื่อให้รู้ว่า

          คนไทยมาจากไหน

                ส่วนการที่อ่านศิลาจารึกนั้น ก็โดยที่ผมไปเรียนอยู่ที่คอร์เนลล์ ผมไปอ่านหนังสือของ

          เซเดส์ ศาสตราจารย์ยอร์ช เซเดส์ เป็นคนที่สมเด็จกรมพระยาดำารงฯ ทรงมอบหมายให้อ่าน
          ศิลาจารึกสุโขทัยและทวารวดีทั้งหมดที่อยู่ในประเทศไทย ทีนี้ศาสตราจารย์เซเดส์ก็ไปเขียน
          บทความว่า วัฒนธรรมของเขมรนั้นถูกทำาลายโดยชนชาติบาบาเรียนคือคนไทย ทำาลายล้าง

          วัฒนธรรมที่สูงกว่าของเขมร อนึ่ง ปราสาทหินที่สร้างไม่สำาเร็จก็เพราะคนไทยไปรุกราน

          ผมก็โกรธมากว่า ท่านศาสตราจารย์ยอร์ช เซเดส์ เป็นข้าราชการบำานาญของไทยแล้วพูด
          อย่างนี้ได้อย่างไร หรือว่าจะเป็นเพราะภรรยาท่านเป็นเขมร ท่านก็เลยเข้าข้างเขมร เมื่อเป็น
          อย่างนี้แล้วสมเด็จกรมพระยาดำารงฯ ทรงพระราชนิพนธ์อะไรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ทั้งหลาย

          ก็ทรงพึ่งศาสตราจารย์เซเดส์ ผู้อ่านศิลาจารึก แล้วศาสตราจารย์เซเดส์เข้าข้างภรรยา เข้า

          ข้างเขมร แล้วประวัติศาสตร์ไทยจะเป็นอย่างไร ตอนนั้นศาสตราจารย์เซเดส์ อายุ ๗๐ กว่า
          มีจารึกได้มาใหม่ก็ต้องทำาภาพจำาลองส่งไปให้อ่านที่ปารีส อ้าว ! แล้วศาสตราจารย์เซเดส์
          อายุ ๗๐ กว่า แล้วถ้าศาสตราจารย์เซเดส์ตาย แปลว่าจารึกไทยจะไม่มีใครอ่านได้อย่างนั้น

          หรือ คนไทยควรจะอ่านได้ ถ้าคนไทยอ่านไม่ได้ ผมนี่แหละจะต้องอ่านจารึกให้ได้ นี่เป็น

          ปณิธานที่ได้ตั้งไว้ ต่อมาผมได้ส่งภาพจำาลองไปให้ศาสตราจารย์เซเดส์ที่ปารีส บอกว่า ที่อ่าน
          จารึกหลัก ๘ ไว้ว่า พระมหาธรรมราชามาจากพิษณุโลกก็มาไหว้พระพุทธบาท “อันตนชนก
          ประดิษฐานแต่ก่อน เหนือจอมเขาสุมนกูฏนี้” ผมชี้แจงว่าพระเจ้าลิไทยเคยทรงเขียนแต่ว่า

          ขึ้นครองราชย์แทนปู่แทนย่า แทนพ่อแทนแม่ ไม่เคยพูดถึงว่า “ชนก” เลย แล้วถ้าใช้ชนก

          ก็ต้องว่า “ชนกตน” คือ ชนกของตน เพราะฉะนั้น ผมเห็นว่าที่อ่านว่า “อันตนชนก” ไม่ถูก


          102
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109