Page 80 -
P. 80

โครงการรวบรวมและจัดทําวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
                 78                        Thai J. For. 34 (1) : 76-86 (2015)



                 Cassia ใช้ลักษณะเซลล์คุม ปากใบและ ขน จัดจ�าแนก   จ�านวนและวัดขนาดเซลล์ผ่านกล้องจุลทรรศน์ Zeizz –

                 (Saheed and Illoh, 2010) พืชสกุล Persicaria ท�าการ  axioskop 40 โดยใช้โปรแกรมวัดขนาดภาพ axioskop 40
                 จัดจ�าแนกโดยใช้ลักษณะเซลล์ผิว รูปร่างเซลล์ผิว ปาก  ในการนับจ�านวนเซลล์และวัดขนาดเซลล์ ท�าการวัด
                 ใบและ ขน (Yasmin et al., 2010) พืชสกุล Litsea จัด  10 ช่วง ในแต่ละใบ โดยวัดทั้งหมด 3 ใบ (ซ�้า) ซึ่งระยะ
                 จ�าแนกโดยใช้ปากใบ ต่อมน�้าหวาน และ ขน (Paliwal et   หนึ่งช่วงคือ ระยะของเซลล์ยนต์ซึ่งมีมัดท่อล�าเลียง

                 al., 2012) พืช Smilax syphilitica ใช้ลักษณะของเซลล์  (vascular bundle) อยู่กึ่งกลาง โดยลักษณะที่ศึกษา มี
                 ผิวทั้งสองด้าน ปากใบ เซลล์ที่สะสมลิกนิน ผลึกและ  ดังนี้ นับจ�านวนเซลล์ผิวและวัดความกว้างเซลล์ผิว นับ
                 หนาม (Silva et al., 2012)                   จ�านวนและวัดความสูงเซลล์ยนต์เฉพาะที่เซลล์ผิว
                                                             ด้านบน นับจ�านวนและวัดความกว้างผลึกซิลิกา ที่พบ
                          อุปกรณ์และวิธีการ                  ที่เซลล์ผิวและซิลิการูปพัด ที่พบในเซลล์ยนต์ และนับ

                        การศึกษาในครั้งนี้ใช้ตัวอย่างใบแห้งใน  จ�านวนและวัดความกว้างปากใบนับจ�านวนและวัด

                 พิพิธภัณฑ์ไผ่คณะวนศาสตร์และองค์การพิพิธภัณฑ์  ความยาวของขน (Figure 1)
                 วิทยาศาสตร์แห่งชาติ(อพวช.) ทั้งสิ้น 3 สกุล 15 ชนิด      ผลและวิจารณ์
                 ชนิดละ 3 ใบ 45 ตัวอย่าง ได้แก่ ไผ่ด้ามพร้า ไผ่ไร่ ไผ่

                 ล�ามะลอก ไผ่บงด�า ไผ่ป่า ไผ่เขียว ไผ่บงหวานเมืองเลย      ลักษณะทางกายวิภาคตัดตามขวางของใบ
                 ไผ่นวล ไผ่รวกเขา ไผ่มันหมู ไผ่ซางด�า ไผ่ซาง ไผ่หก   ไผ่บริเวณกึ่งกลางใบ ในหนึ่งช่วงของเซลล์ยนต์ซึ่งมี
                 ไผ่บงใหญ่ และไผ่กระโรม ท�าการศึกษาโดยท�าสไลด์  มัดท่อล�าเลียงอยู่กึ่งกลาง ประกอบด้วย เนื้อเยื่อชั้นผิว
                 ถาวรด้วยวิธีพาราฟิน ย้อมสีด้วย สี Safranin O และ  (epidermis) 1 ชั้น มีโซฟิลล์ (mesophyll) ประกอบด้วย
                 สี Fast green (Siripatanadilok, 1983) ศึกษาลักษณะ  เซลล์ plicate และเซลล์ fusoid และมัดท่อล�าเลียง (vascular

                 ต่างๆ ของเซลล์และวัดขนาดด้วยกล้องจุลทรรศน์ การ  bundle) พบมัดท่อล�าเลียงของเส้นใบหลัก (vein) และ
                 ศึกษาโครงสร้างกายวิภาคของใบไผ่ท�าการศึกษาเฉพาะ  มัดท่อล�าเลียงของเส้นใบย่อย (veinlet) (Figure 1 and 2)
                 ด้านตัดขวางของใบบริเวณกึ่งกลางแผ่นใบ (Figure 1)   เนื้อเยื่อชั้นผิวด้านบน (upper epidermis) และเนื้อเยื่อ

                 แบ่งการศึกษาเป็น 2 ส่วน คือการศึกษาลักษณะเซลล์ผิว  ชั้นผิวด้านล่าง (lower epidermis) มีความแตกต่างกัน
                 ด้านบน (UE) และเซลล์ผิวชั้นล่าง (LE) ของใบด้านตัด  เนื้อเยื่อชั้นผิวประกอบด้วยเซลล์ผิว (epidermal cell)
                 ขวางโดยใช้กล้องจุลทรรศน์ compound microscope นับ  เซลล์ยนต์ ขน ปากใบ และผลึกซิลิกา
   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85