Page 10 -
P. 10
โครงการรวบรวมและจัดทําวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
8 Thai J. For. 31 (3) : 1-14 (2012)
Figure 3 Plant density in dry dipterocarp forest with and without fire.
(5.45) และมะเกิ้ม (ร้อยละ 3.43) ตามล�าดับ พันธุ์ไม้ รักใหญ่ (ร้อยละ 10.72) มะเกิ้ม (ร้อยละ 4.50)
ที่เหลือมีค่าความเด่นน้อยกว่าร้อยละ 3.0 เหมือดหลวง (ร้อยละ 4.21) และเหียง (ร้อยละ 2.38)
ป่าเต็งรังที่ไม่มีไฟป่าพบพันธุ์ไม้ที่มีความ ตามล�าดับ พันธุ์ไม้ที่เหลือมีค่าความเด่นน้อยกว่าร้อยละ
เด่นสัมพัทธ์มากที่สุด คือ พลวง (ร้อยละ 58.64 ของ 2.0 (Figure 4)
พันธุ์ไม้ทั้งหมด) รองลงมาคือ เต็ง (ร้อยละ 13.82)
Figure 4 Relative dominance in dry dipterocarp forest with and without fire.
จากการศึกษานี้พบความหนาแน่นต้นไม้ใน อยู่ในทางภาคเหนือของประเทศในสังคมย่อยต่างๆ
ป่าเต็งรังที่มีไฟป่าทุกปีและไม่มีไฟป่ามีความหนาแน่น มีความหนาแน่นตั้งแต่ 410 ต้นต่อเฮกแตร์ ขึ้นไป
ต้นไม้สูง เมื่อเปรียบเทียบกับป่าเต็งรังในลุ่มน�้าพอง จนถึง 603 ต้นต่อเฮกแตร์ พื้นที่หน้าตัดตั้งแต่ 10 -
ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย หมู่ไม้ 23.87 ตารางเมตรต่อเฮกแตร์ (สมเกียรติ, 2551)
ทั่วไปมีลักษณะโปร่ง มีเรือนยอดปกคลุมประมาณ 2.4 ดัชนีความส�าคัญ
ร้อยละ 60 มีความหนาแน่นเฉลี่ยของต้นประมาณ ป่าเต็งรังที่มีไฟป่า พบพันธุ์ไม้ที่มีค่าดัชนี
496 ต้นต่อเฮกแตร์ มีพื้นที่หน้าตัดประมาณ 2.52 - ความส�าคัญมากที่สุดคือ พลวง (ร้อยละ 36.44 ของ
15.78 ตารางเมตรต่อเฮกแตร์ ส่วนป่าเต็งรังที่กระจาย พันธุ์ไม้ทั้งหมด) รองลงมาได้แก่ เต็ง รักใหญ่ เหียง
