Page 52 -
P. 52
โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วารสารมนุษยศาสตร์ ปีที่ 21 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2557) 41
ทะเลจึงมาขอให้พระปุณณะคุ้มครองตน ระหว่างทางพวกพ่อค้า
พบเกาะที่เต็มไปด้วยไม้แก่นจันทน์แดงอันเป็นไม้มีค่า จึงพากัน
ทิ้งสินค้าที่บรรทุกมาทั้งหมดและขนไม้แก่นจันทน์แดงไปแทน
่
พวกอมนุษย์ที่สิงอยู่ในปาไม้แก่นจันทน์แดงโกรธพวกพ่อค้า
จึงบันดาลให้เกิดพายุใหญ่พัดกองเรือ พระปุณณะรู้ว่าน้องชาย
ตกอยู่ในอันตรายจึงเหาะมาช่วยและพากองเรือกลับสู่เมือง
สุนาปรันตะอย่างปลอดภัย พวกพ่อค้าเกิดความศรัทธาจึงถวาย
ไม้แก่นจันทน์แดงแก่พระปุณณะ แต่พระปุณณะไม่รับและให้
พ่อค้าน าไม้นั้นไปสร้างมณฑปถวายพระพุทธเจ้า จากนั้นพระ
ปุณณะจึงเดินทางไปอาราธนาพระพุทธองค์ให้เสด็จมาโปรด
ชาวเมืองพระพุทธองค์เสด็จมาโดยอากาศพร้อมเหล่าพระสงฆ์
สาวกด้วยบุษบกที่พระอินทร์สั่งให้พระวิษณุกรรมสร้างถวาย
ระหว่างทางพระพุทธองค์เสด็จไปโปรดสัจพันธดาบสที่เขาสัจพันธ
ั
บรรพต เนื่องจากทรงเห็นว่าดาบสผู้นี้มีปญญาสามารถบรรลุ
ธรรมได้ เมื่อสัจพันธดาบสส าเร็จอรหันต์และบวชเป็นภิกษุแล้ว
จึงติดตามพระศาสดาไปยังเมืองสุนาปรันตะ หลังจากโปรด
ชาวเมืองพระพุทธองค์เสด็จไปยังนาคพิภพเพื่อแสดงธรรมแก่
นาคราช ก่อนเสด็จกลับนาคราชทูลขอเจดีย์ไว้เพื่อเป็นที่เคารพ
สักการะ พระพุทธองค์จึงประทับรอยพระพุทธบาทไว้ริมฝง ั่
แม่น ้านัมทาตามค าขอ จากนั้นจึงเสด็จกลับสู่กรุงสาวัตถีระหว่าง
ทางกระบวนเสด็จต้องผ่านเขาสัจพันธบรรพตอีกครั้งหนึ่ง พระ
พุทธองค์จึงมีรับสั่งให้พระสัจพันธ์อยู่เผยแผ่พระธรรมบนเขานั้น
ต่อไปไม่ต้องตามเสด็จกลับไปยังกรุงสาวัตถี พระสัจพันธ์จึงทูล
ขอเจดีย์ไว้เพื่อเป็นที่เคารพสักการะ ด้วยเหตุนี้พระพุทธองค์จึง
ประทับรอยพระพุทธบาทไว้บนก้อนหินเหนือเขาสัจพันธบรรพต
ก่อนเสด็จกลับสู่พระเชตวัน (กรมศิลปากร, 2547: 187-194)
