Page 134 -
P. 134
โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
123
ภาพที่ 4 แสดงจุดที่ด้าเนินการส้ารวจความหลากชนิดของนกในแต่ละพื้นที่ชุ่มน้้า โดยที่ ตัวเลข 1-5 แสดงต้าแหน่งที่
ใช้ในการส้ารวจ ตัวอักษรแสดงพื้นที่ชุ่มน้้าแต่ละแห่ง; a = หนองกอมเกาะ b = หนองสางนกแซว และ c = หนองกวก
2.85
2.8
2.75
Shannon index 2.65
2.7
2.6
2.55
ภาพที่ 5 แสดงค่าเฉลี่ยของดัชนีความหลากชนิดของนก โดยแถบความคลาดเคลื่อน (error bar) แสดงช่วงความ
เชื่อมั่นที่ 95%
จากการวิเคราะห์ด้วยดัชนีความหลากชนิดของ Shannon พบว่าดัชนีความหลากชนิดของพื้นที่ชุ่มน้้าหนอง
กอบเกาะ หนองสางนกแซว และหนองกวก มีค่าเท่ากับ 2.84 2.68 และ 2.67 ตามล้าดับ โดยค่าดัชนีความหลากชนิด
ของนกที่ได้จากของพื้นที่ชุ่มน้้าหนองกอมเกาะซึ่งเป็นพื้นที่ชุ่มน้้าที่มีขนาดใหญ่ที่สุด มีช่วงความเชื่อมั่นที่ 95% ไม่
ซ้อนทับกับช่วงความเชื่อมั่นของพื้นที่ชุ่มน้้าอีก 2 แห่ง (ภาพที่ 5) แสดงว่าความหลากชนิดของนกในพื้นที่ชุ่มน้้าหนอง
กอมเกาะมีค่าสูงกว่าของพื้นที่ชุ่มน้้าอีก 2 แห่งอย่างมีนัยส้าคัญทางสถิติ แสดงให้เห็นว่าพื้นที่ชุ่มน้้าที่มีขนาดใหญ่มี
แนวโน้มที่จะรองรับความหลากหลายทางชีวภาพของนกได้สูงกว่า ซึ่งผลการศึกษาในครั้งนี้สอดคล้องกับทฤษฎีชีว
ภูมิศาสตร์แบบเกาะ (Island Biogeography) ที่ได้น้าเสนอไว้โดย MacArthur & Wilson (1967) และยังสอดคล้อง
วารสารสัตว์ป่าเมืองไทย ปีที่ 24 พ.ศ. 2560 Journal of Wildlife in Thailand Vol. 24, 2017
