Page 114 -
P. 114
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
108
โรคนั้นจะขยายมีขนาดใหญ่เป็นช่วง ๆ มีลักษณะเป็นปมพองใหญ่ขึ้น และรากกุดเป็นปม เมื่อรากเป็นโรค
นี้จะทําหน้าที่ไม่เป็นตามปกติได้ เช่น ดูดแร่ธาตุอาหาร นํ้า ได้ลดลง จึงทําให้ต้นไม่เจริญ
สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :
สาเหตุเกิดจากการทําลายของไส้เดือนฝอยรากปม Meloidogyne incognita ตัวอ่อนของ
ไส้เดือนฝอยจะอยู่ในดินที่มีความชื้นสูง ตัวอ่อนในระยะที่โตขึ้นจะไชรากพืชเข้าไปอยู่อาศัยดูดกินนํ้าเลี้ยง
ภายในรากและตัวเมียจะโตพองขึ้น จะมีลักษณะเป็นถุงเซลล์รากที่ถูกทําลายบริเวณรอบ ๆ ตัวไส้เดือนฝอย
เซลล์จะเพิ่มปริมาณมาก อีกทั้งบางเซลล์บวมใหญ่ทําให้เกิดอาการรากปม นํ้าเป็นพาหะนําตัวไส้เดือนฝอย
ไปแพร่ระบาดสู่ต้นอื่น ๆ
การป้องกันและกําจัด :
เนื่องจากการทําลายของไส้เดือนฝอยรากปมของสับปะรด ยังไม่ปรากฏทําลายให้เกิด
ความเสียหายถึงขั้นร้ายแรงอย่างเด่นชัด สําหรับการป้องกันกําจัดมีวิธีการทําได้โดยขุดไถและตากดิน ถ้า
ปรากฏว่ามีโรคนี้เกิดระบาดก็ต้องหว่านด้วยสารเคมี เช่น คาร์โบฟูแรน รักบี้ โมแคป ไวเดท 15 กรัมต่อ 1
ตารางเมตร ให้ทั่ว แล้วไถกลบลงดินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนปลูกใหม่และในขณะที่พืชยังเล็กพอที่จะใช้
เครื่องมือไถพรวนได้
4. โรคผลเน่าสีดํา
ลักษณะอาการ :
เชื้อบักเตรีจะเข้าทําลายตรงบริเวณตาของผล เข้าสู่เนื้อภายใน ซึ่งระยะแรกจะเกิด เป็นจุด
สีนํ้าตาลไหม้ แล้วเชื้อจะขยายการทําลายไปทั่วตาและเข้าไปสู่ตาในบริเวณใกล้เคียง ผลจะเปลี่ยนจากสี
นํ้าตาลไหม้เป็นสีนํ้าตาลดํา เมื่อผ่าตรวจดูภายในเนื้อเยื่อของผลจะพบว่ามีลักษณะอาการเน่าและฉํ่านํ้าสี
นํ้าตาลเข้ม ซึ่งบางส่วนจะเป็นสีนํ้าตาลดํา ลักษณะอาการเช่นนี้อาจเกิดเป็นส่วนใดส่วนหนึ่งของผล และใน
ที่สุดจะเกิดเน่าหมดทั้งผล โรคนี้จะเกิดตั้งแต่ระยะออกดอกที่ส่วนของรังไข่จนถึงระยะสุกหรือแก่เต็มที่ก่อน
การเก็บเกี่ยว และจะเกิดโรคต่อเนื่องไปจนถึงระยะหลังการเก็บเกี่ยว ทําให้เกิดเสียหายมากต่อผลสับปะรดที่
จะต้องส่งออกไปจําหน่ายสด หรือส่งโรงงานแปรรูป
สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :
เกิดจากเชื้อบักเตรี Pseudomonas ananas แมลงและนํ้าเป็นพาหะที่สําคัญของการแพร่
ระบาด เมื่อเชื้อบักเตรีเข้าสู่เนื้อเยื่อภายใน ย่อมจะเป็นแหล่งเพิ่มและเพาะเชื้อได้เป็นอย่างดี
การป้องกันและกําจัด :
ในระยะเริ่มออกดอกควรพ่นด้วยสารเคมี เช่น สเตรปโตมัยซิน 2 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตรหรือ
คิวปรัสออกไซด์ 30 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร สําหรับผลที่เป็นโรคต้องเอาออกไปฝังดินทําลายเสีย โดยฝังให้ลึก
