Page 37 -
P. 37
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
บทที่ 2
ภูมิหลังของเกษตรกรและพื้นที่ศึกษา
ในบทที่สองนี้ ผูวิจัยไดนําเสนอวรรณกรรมปริทรรศนที่มาจากวรรณกรรมเชิงแนวคิด และ
วรรณกรรมเชิงขอมูล ที่สัมพันธกับงานวิจัยเรื่อง “แบบแผนรายไดและการใชจายของเกษตรกรผู
ปลูกขาวกับการสรางสมดุลในการดํารงชีพ: กรณีศึกษาจังหวัดอุบลราชธานี” เนื่องจากยังไม
ปรากฏงานวิจัยในลักษณะแบบแผนรายไดและการใชจายโดยตรง ดังนั้นผูวิจัยจึงไดนําแนวคิดและ
ทฤษฎีตางๆ ที่เกี่ยวของสัมพันธในบทนี้ไปเปนแนวทางในการกําหนดระเบียบวิธีวิจัยของบทที่
สามการเสนอผลการวิจัยในบทที่สี่และอภิปรายผลการวิจัยในบทที่หาอยางมีระบบ แบบแผนโดย
เรียงลําดับตามหัวขอดังนี้
2.1 ขอมูลพื้นฐานพื้นที่ศึกษาจังหวัดอุบลราชธานี
จังหวัดอุบลราชธานีตั้งอยูทางตะวันออกสุดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ของประเทศ
ไทย หางจากกรุงเทพมหานคร 630 กิโลเมตรมีพื้นที่ใหญเปนอันดับ 2 ของภาคและเปนอันดับ 5
ของประเทศ มีเนื้อที่ประมาณ 16,112 ตารางกิโลเมตร แบงเขตการปกครองออกเปน 25 อําเภอ
ไดแกเมืองอุบลราชธานี วารินชําราบ เดชอุดม พิบูลมังสาหาร เขมราฐ เขื่องใน ตระการพืชผล
มวงสามสิบ น้ํายืน บุณฑริก ศรีเมืองใหม โขงเจียม กุดขาวปุน นาจะหลวย ตาลสุม โพธิ์ไทร
สําโรง สิรินธร ดอนมดแดง ทุงศรีอุดม นาเยีย นาตาล เหลาเสือโกก สวางวีระวงศ และน้ําขุน
สถิติป 2553 มีประชากรทั้งสิ้น 1,813,088 คนเปนชาย 909,405 คนและหญิง 903,683 คนความ
หนาแนนของประชากรเทากับ 112 คนตอตารางกิโลเมตรจํานวนประชากรเฉลี่ยตอครัวเรือน
เทากับ 3.70 โดยจํานวนครัวเรือนเฉลี่ยตอหมูบานเทากับ 182.80 ครัวเรือนและจํานวนประชากร
เฉลี่ยตอหมูบานเทากับ 671.80 คน (สํานักงานสถิติจังหวัดอุบลราชธานี 2553 : ออนไลน)
ทรัพยากรธรรมชาติที่สําคัญของจังหวัดอุบลราชธานีคือ ปาไมประเภทเต็ง รัง ปาแดง
ปาดิบแลงและปาเบญจพรรณ ปจจุบันนี้ปาไมที่เหลือไมเพียงพอที่จะรักษาสภาพอากาศแหลงตน
น้ําลําธารและการพังทลายของดินไดในแตละปทําใหฝนไมตกตองตามฤดูกาลทรัพยากรประเภท
แร มีแรอโลหะเพียงชนิดเดียวไดแกเกลือหินมีแหลงน้ําใตดินหรือน้ําบาดาลอยูทั่วไปทรัพยากรดิน
ที่เปนทรัพยากรสําคัญในการปลูกขาวของเกษตรกรในจังหวัดอุบลราชธานีแบงออกเปน 3
ประเภท
1. ดินรวน-ดินรวนปนทราย สวนใหญจะอยูที่ราบลุมแมน้ํา ปริมาณรอยละ 25.50 ของพื้น
ที่ดินทั้งหมด
2. ดินรวนทราย-ดินรวนปนทราย เปนดินตามบริเวณที่ราบสูงทั่วไปมีความอุดมสมบูรณ
ต่ํา มีปริมาณรอยละ 35.50 ของพื้นที่ทั้งหมด