Page 77 -
P. 77
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ในสภาผู้แทนราษฎร วันพฤหัสบดี ถ้าไม่ไปไหนก็เปิดวิทยุนั่งฟังนอนฟัง
ไปตามเรื่อง ทำางานอื่นไปบ้าง ฟังไปบ้าง ฟังๆ ดูแล้วรู้สึกว่า การพูด
อภิปรายของผู้แทนบางคนนั้น ขาดหลักคุณธรรม ลืมความเป็นมนุษย์
ไป มักจะพูดอะไรเลอะเทอะเปรอะเปื้อน ออกนอกลู่นอกทาง แล้วใช้
ถ้อยคำาสำานวนซึ่งเด็กเลี้ยงวัวในทุ่งนามันก็ใช้ คำาประเภทที่เด็กเลี้ยงวัว
ใช้ เราก็ไม่น่าเอามาใช้ในสภาผู้แทนราษฎรซึ่งเป็นสถานที่มีเกียรติ เป็น
คนที่ประชาชนเขาเลือกเข้ามาเพื่อให้ทำาหน้าที่แทนเขา เราก็ควรสำารวม
ปาก สำารวมวาจาให้เป็นการเรียบร้อย พูดหยาบคาย จนท่านประธาน
ต้องบอกว่า ผมเช็กดูแล้วว่าเครื่องขยายเสียงก็เรียบร้อย ประธานก็ดี
ฟังดูก็ใจเย็นพอใช้ ไม่พูดดังๆ พูดค่อยๆ แม้ใครจะดื้อก็พูดว่า นั่งลงๆ
พูดค่อยๆ เพราะค่อยมันก็ได้ยินไม่ต้องตะโกนก็ได้ แล้วถ้าคนไหนพูด
ดังท่านก็พูดว่า ผมให้คนเช็กดูแล้วเครื่องขยายเสียงเรียบร้อยไม่เสีย พูด
ว่าอย่างนั้น ก็เท่ากับพูดว่าไม่ต้องพูดดังๆ ก็ได้เพราะมีเครื่องขยายเสียง
อยู่แล้ว แต่ว่าก็ไม่พูดอย่างนั้น ใช้คำาสุภาพนิ่มนวล น่าจะเป็นบทเรียนอยู่
บ้าง แต่คนบางคนก็เรียกว่าสันดานมันเป็นอย่างนั้น เคยพูดคำาหยาบมา
ก่อนก็พูดออกไป กระทบกระเทียบเปรียบเปรยคนนั้นคนนี้ต่างๆ นานา
ฟังดูแล้วก็รู้สึกว่ามันแสลงหู ไม่เหมาะที่จะไปพูดในรูปเช่นนั้น
แต่ว่าไม่มีโอกาสจะคุยกับคนเหล่านั้น ก็เลยพูดๆ ไปอย่างนี้ เผื่อ
ว่าจะดังไปถึงคนเหล่านั้นบ้าง แล้วก็จะได้พูดว่า พระท่านติในเรื่องอย่างนี้
76 ชีวิตงามด้วยความดี
