Page 76 -
P. 76
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ปะระโม ธัมโม” การไม่เบียดเบียนเป็นบรมธรรม การไม่เบียดเบียนเป็น
อุดมการณ์ เป็นจุดหมายที่เราจะต้องปฏิบัติ ไม่ให้เกิดการเบียดเบียน ไม่ให้
เกิดการรบราฆ่าฟันกัน แม้แต่การต่อสู้ ถ้าทำาให้ศัตรูเลือดตกยางออก
นี้เป็นการต่อสู้ที่ไม่ชอบธรรม ไม่ใช่อุดมการณ์ของท่าน แต่ว่าท่านจะ
ไปห้ามคนมากๆ มันก็ไม่ไหว คนเยอะแยะที่มาร่วมงานกับท่าน บางคน
ก็ใจร้อนใจเร็ว อยากจะให้ได้อะไรดังใจ การที่จะให้ได้ดังใจมันต้องทุบ
ต้องต่อยกันมั่ง ถ้าเกิดมีการทุบตีกันขึ้นท่านเลิกทันที บอกว่าไม่เอาแล้ว
ทำาแบบนี้มันไม่ถูกต้อง ฉันไม่ชอบวิธีการอย่างนี้ ต่อไปนี้ฉันจะทรมาน
ตัวเอง แล้วฉันจะอดข้าว ฉันจะไม่กินอาหารเดือนหนึ่ง เอาแล้วพวกเรา
นั้นกลัวคานธีจะตายขึ้นมาแล้ว ต้องนั่งเงียบๆ ไปตามๆ กัน ไม่ลุกขึ้น
ไปต่อยใครตีใครอีกต่อไป แม้ใครจะมาตีมาต่อยก็ไม่ยอมตอบ ท่านหัด
คนอย่างนั้น ให้คนต่อสู้ด้วยอหิงสา การต่อสู้ของท่านก็สำาเร็จเหมือนกัน
แผ่นดินอินเดียก็ได้รับอิสรเสรีสมความตั้งใจด้วยวิธีการที่ท่านทำา ทำาให้
ชาวโลกทั้งหลายได้มองว่า การต่อสู้ไม่ใช่จะสู้แบบสัตว์เดรัจฉานเสมอ
ไป เราสู้แบบมนุษย์ผู้มีคุณธรรมยิ่ง
เดี๋ยวนี้โลกมันเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่วิธีการของมนุษย์ผู้มีคุณธรรม
หรือพูดว่ามนุษย์มันก็พอแล้ว เพราะว่า มนุษย์หมายถึงผู้มีคุณธรรม มี
จิตใจสูง ถ้าเราจะต่อสู้แบบมนุษย์ เรื่องมันก็ไม่วุ่นวาย แต่ถ้าเราลืม
ความเป็นมนุษย์เมื่อใด ก็มีความวุ่นวายเหมือนกัน ได้ฟังการอภิปราย
ปาฐกถาธรรม 7๕
