Page 52 -
P. 52
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ตัวอย่างเช่น เด็กๆ ที่เราให้เรียนหนังสือถ้าไม่พอใจเรียน คือ
ไม่มีความสันโดษในการเรียน เบื่อไปหมด เรียนเลขก็เบื่อ เรียนภาษาก็
เบื่อ เรียนอะไรก็เบื่อ แล้วก็หนีโรงเรียนไปเที่ยว ผลสุดท้ายก็เรียนไม่ได้
นี่เพราะว่าไม่มีความสันโดษในเรื่องที่ตัวเองกระทำา ความขี้เกียจเกิดขึ้น
ความไม่อดทนก็เกิดขึ้น ความตั้งใจที่จะทำามันก็ไม่มี งานไม่สำาเร็จ แต่ว่า
คนที่มีความสันโดษมีความพอใจในการปฏิบัติหน้าที่นั้น เขาจะไม่
ทิ้งงาน เราให้เขาขุดดิน พอเขาไปเห็นดินเขาก็พอใจ จับจอบขุดพลิกขึ้น
มา ก้อนหนึ่งเขาก็พอใจ พลิกขึ้นมาอีกก้อนก็พอใจ ทุกครั้งที่เขาเอาจอบ
ฟันลงไปในดินเขาพอใจ คนประเภทนี้ไม่ทิ้งงานเป็นอันขาด เพราะเขา
พอใจ นี่ถึงเรียกว่าสันโดษ คือพอใจในงานที่ตนจะทำา แล้วไม่ทิ้งงาน
เพราะฉะนั้นเราจะเห็นว่าคนบางคน ทำางานบริษัท ห้างร้าน
หรือทำางานอะไรก็ตาม ทำาไปจนแก่จนเฒ่า จนเขาปลดออกจากงาน ไม่
ทิ้งไปไหน แสดงว่า คนนั้นมีความสันโดษ พอใจในงานที่เขามอบหมาย
ให้กระทำา แล้วเจริญทุกราย ก้าวหน้า ได้เลื่อนฐานะเลื่อนตำาแหน่งเงิน
เดือน เพราะว่าเขาพอใจ ในทางตรงกันข้าม คนที่ไม่พอใจ ไปทำางานที่
บริษัทนี้เกิดไม่พอใจ ไม่พอใจเจ้าของ ไม่พอใจหัวหน้างาน ไม่พอใจใน
สิ่งแวดล้อมภายในโรงงาน อึดอัด ขัดใจ ลาออก แล้วไปหางานใหม่
พอไม่พอใจอีก ก็ลาออกอีก ลาออกจนกระทั่งว่า ไม่เป็นล่ำาเป็นสัน ทำา
บริษัทนั้นนิดนึงบริษัทโน้นหน่อยหนึ่ง แล้วจะดีขึ้นได้อย่างไร ถ้ามีใบ
ปาฐกถาธรรม ๕๑
