Page 50 -
P. 50
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
พอใจนี้มันก็มีหลายแบบ เช่นว่าเราพอใจตามได้ เราทำางานทำาการไม่ว่า
ทำางานอะไร แล้วก็เกิดผลขึ้นจากงานที่เราทำา ผลที่เกิดขึ้นนั้นมันเป็น
ผลที่เราบังคับเอาตามใจไม่ได้เสมอไป เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นจากผลงาน
ที่เราได้ปฏิบัติในชีวิตประจำาวัน เราก็พอใจ พอใจในผลงานอันนั้น
ความพอใจอย่างนี้เรียกว่ามีความสันโดษ
คนที่พอใจในผลงานของตัวที่ได้นั้น ก็ย่อมสบายใจ เช่น เรา
ลงทุนทำาการค้าขาย แล้วมันก็ได้กำาไรมาสักเท่าใดก็ตาม สมมติว่าลงทุน
ไปร้อยบาท แล้วได้กำาไรสองบาทก็ดีแล้ว อย่างนี้ใจมันก็สบาย แต่ถ้าเรา
ได้กำาไรสองบาท เราไม่พอใจ เราบ่น บ่นเรื่อยไป หรือว่ามีความทุกข์
วิตกกังวลมันน้อยไป ไม่สมกับที่เราลงทุนไป มันควรจะได้สักยี่สิบควร
จะได้สักสามสิบ ในขณะที่เราคิดอย่างนั้นจิตใจกังวลแล้ว มีความทุกข์
ความเดือดร้อนใจ ไม่มีความสุขใจ แต่ถ้าเรานึกว่าเท่านี้ก็ดีแล้ว ดีกว่า
ไม่ได้อะไรเลย พอคิดอย่างนี้ ใจมันสบาย เพราะว่าเราพอใจในสิ่งที่เรา
ได้ อันนี้เรียกว่า เป็นความสันโดษตามมีตามได้ เราได้มาอย่างใดเรา
ก็พอใจอย่างนั้น ก็มีความสบายใจ
เวลาเรารับประทานอาหาร สมมติว่าแม่ครัวเขาปรุงอาหารมา
ให้สองอย่าง มีแกงจืดกับแกงเผ็ด เราคนไทยชอบรสเผ็ดอยู่หน่อย เขา
ก็ทำาให้สองอย่าง แกงจืดกับแกงเผ็ด เราไปนั่งลงบนโต๊ะอาหาร แล้วก็
ปาฐกถาธรรม ๔๙
