Page 72 -
P. 72
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
62
ขณะที่ค่า X มีค่าเพิ่มมากขึ้น ค่าแรงเฉือน F ก็จะมีค่าเพิ่มมากขึ้นในอัตราส่วนการ
เพิ่มที่เหมาะสม จนกระทั่งค่าความแข็งแรงเฉือน (shear strength) ของดินมีค่ามากที่สุด
เท่ากับ F ทั้งนี้ตัวอย่างดินที่ใช้ทดสอบจะถูกท าหลายครั้งซ ้ากัน โดยใช้ตัวอย่างดินชนิด
m
เดียวกันหรือใช้ตัวอย่างที่คล้ายกัน การทดสอบจะท าที่ค่าแรงกระท าในแนวดิ่ง N ค่าต่างๆ
กัน และค่าแรงเฉือน F สามารถหาค่าได้จากการทดสอบในแต่ละครั้ง จากนั้นกราฟจะ
m
ถูกเขียนจากความสัมพันธ์ระหว่างค่า F และ N ตามที่แสดงในรูป 3.13 และเส้นตรงจะถูก
m
ลากผ่านจุดต่างๆ ที่เป็นผลการทดสอบ ทั้งนี้มุมเสียดทานภายใน (angle of internal friction)
ก็คือค่าความชัน (slope) ของเส้นตรงดังกล่าว จุดตัดของเส้นตรงบนแกน F คือค่าความ
m
เชื่อมแน่นของดิน (soil cohesion) C คูณค่าพื้นที่หน้าตัดวงแหวนซึ่งเป็นส่วนที่ดินเกิดการ
เฉือน
รูป 3.13 กราฟแสดงความสัมพันธ์ระหว่าง แรงเฉือนที่ท าให้ดินวิบัติ F กับแรงในแนวดิ่ง
m
N เพื่อหาค่ามุมเสียดทานภายใน และค่า CA
(McKyes , 1985)
