Page 128 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

5

ปัจจัยกำหนดพลวัตความยากจน : วิธีวิเคราะห์เชิงปริมาณ

5.3 ผลการวิเคราะห์ปัจจัยกำหนดพลวัตความยากจน

จากแบบจำลอง

จากตารางเห็นว่าผลที่ได้จากแบบจำลองแสดงว่าตัวแปรอิสระตัวแปรอธิบายต่างๆ
สามารถอธิบายความเป็นพลวัตความยากจนได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันตามลักษณะของ

แบบจำลองที่ใช้ ดังนี้

5.3.1 ผลจากแบบจำลองสมการถดถอยพหุโลจิต
(multinomial logit regression model)

โดยทั่วไปในการอธิบายผลที่ได้จากแบบจำลอง multinomial logit จะพิจารณาจาก
สัมประสิทธิ์ของตัวแปรอิสระที่ประมาณการได้จากแบบจำลอง ซึ่งแสดงในรูป marginal effects

ที่อธิบายลักษณะอิทธิพลหรือผลกระทบของตัวแปรแต่ละตัวที่มีต่อความน่าจะเป็นหรือโอกาส
ในการเกิดพลวัตความยากจนในแต่ละกรณีเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มอ้างอิงโดยหากสัมประสิทธิ์
มีค่าเป็น บวก หมายความว่าถ้าตัวแปรอิสระดังกล่าวมีค่าสูงขึ้น โอกาสในการเกิดพลวัตความยาก
จนนั้นๆ จะเพิ่มขึ้น ในขณะที่หากสัมประสิทธิ์มีค่าเป็น ลบ หมายความว่าถ้าตัวแปรดังกล่าวมี
ค่าสูงขึ้น โอกาสในการเกิดพลวัตความยากจนนั้นจะลดลง นอกจากการพิจารณาเครื่องบวก
หรือลบ ระดับหรือค่ามากน้อยของสัมประสิทธิ์ที่ได้จากการประมาณการก็มีความสำคัญ

เช่นเดียวกัน โดยค่าของสัมประสิทธิ์เป็นเครื่องชี้ระดับอิทธิพลของตัวแปรอิสระที่มีต่อโอกาสใน
การเกิดพลวัตความยากจน หากมีค่าสูงกว่า อิทธิพล หรือผลกระทบของตัวแปรอิสระดังกล่าว
ที่มีต่อโอกาสการเกิดพลวัตความยากจนก็จะมีมากกว่า

ผลการวิเคราะห์จากแบบจำลอง multinomial logit ทั้งสองแบบจำลอง คือ แบบจำลอง
ฐานและแบบจำลองขยาย ให้ผลสอดคล้องกัน (ตารางที่ 5.1 และ 5.2) โดยสามารถแสดงค่า
ความสัมพันธ์ของตัวแปรอิสระต่างๆ ได้ดังนี้

127