Page 27 -
P. 27
โครงการพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี
20 สัทวิทยา : การวิเคราะหระบบเสียงในภาษา บทที่ 2 เสียงพยัญชนะ
ทั้งนี้ ลิสเกอรและอับบรัมสัน เสนอใหนับที่ฐานกรณเปดเปนจุดหลัก คือ ถือเปนเวลา
ศูนย ทั้งสองพบวา คาวีทีโอของเสียงกักทั้งสามประเภทแจกแจงคาสูงสุด และต่ําสุดในคําเดี่ยว ไดดังนี้
กักโฆษะ ประมาณ –125 ถึง –75 มิลลิเซคเคินด
(-.125 ถึง -.075 วินาที)
กักอโฆษะสิถิล ประมาณ 0 ถึง 25 “
(0 ถึง 0.025 วินาที)
กักอโฆษะธนิต ประมาณ 60 ถึง 100 มิลลิเซคเคินด
(0.06 ถึง 0.10 วินาที)
2.5.1 เสียงกักโฆษะ (Voiced Stop)
เชนเสียง b , d สําหรับเสียงเหลานี้โดยทั่วๆ ไป เสนเสียงสั่นตลอดชวงเวลา
ที่ปดฐานกรณ และเมื่อเปดฐานกรณ เสนเสียงก็ยังคงสั่นตอไปเนื่องจากเสนเสียงเริ่มสั่นกอนเปดฐานกรณ
ชวงเวลาตั้งแตจุดที่ฐานกรณเปดจนถึงจุดที่เสนเสียงเริ่มสั่นจึงเปนการนับเวลายอนหลัง คือ คาวีโอทีเปน
คาติดลบ บางทีก็เรียกวา Voicing Lead หรือ เสียงเริ่มกอนเปดฐานกรณ
เวลา ________________________________
0
วีโอทีคาลบ
ฐานกรณ ________________________________
จุดปด จุดเปด
กักลม
เสนเสียง
จุดเริ่มสั่น
ภาพที่ 2.6 ความสัมพันธระหวางเสนเสียงและฐานกรณกับเวลา สําหรับเสียงกักโฆษะ [b]
