Page 30 -
P. 30
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
โรคอหิวำต์ไก่
ลักษณะทั่วไปของโรค
1. เป็นโรคติดต่อร้ายแรง โดยมีสาเหตุจากเชื้อแบคทีเรีย
2. เป็นโรคที่เกิดกับไก่ทุกอายุ แต่มักจะรุนแรงในลูกไก่ มีอัตราการตายสูง
3. ไก่ป่วยจะมีอาการหงอย ซึม เบื่ออาหาร กระหายน�้าจัด ท้องร่วง อุจจาระมีสีเหลือง เหนียงมีสีคล�้ากว่าปกติ
ถ้าไก่เป็นโรคนี้อย่างร้ายแรงไก่อาจตายโดยไม่แสดงอาการป่วยให้เห็น
กำรป้องกันและรักษำ
1. ป้องกันโดยการใช้วัคซีนป้องกันโรคอหิวาต์
2. รักษาโดยใช้ยาปฏิชีวนะคลอเตตร้าวัยคลิน หรือออกซีเตตร้าซัยคลิน หรือใช้ยาประเภทซัลฟา เช่น
ซัลฟาเมอราซีน หรือซัลฟาเมทธารีน
โรคฝีดำษไก่
ลักษณะทั่วไปของโรค
1. เป็นโรคที่มักเกิดกับลูกไก่และไก่รุ่น
2. เกิดจากเชื้อไวรัส ติดต่อโดยการสัมผัส มียุงเป็นพาหะน�าโรค
3. ไก่ที่เป็นโรคนี้จะแสดงอาการมีจุดสีเทาพองตามบริเวณใบหน้า หงอน เหนียง และผิวหนังเมื่อจุดพองขยาย
ตัวและแตกออกเป็นสะเก็ดลูกไก่จะหงอยซึม ไม่กินอาหารและตาย
กำรป้องกันและรักษำ
1. ใช้วัคซีนป้องกันโรคฝีดาษตามโปรแกรม
โรคติดเชื้อ อี. โคไล
สำเหตุโน้มน�ำที่ท�ำให้ไก่เกิดควำมเครียดและเกิดโรค
1. สารพิษจากเชื้อรา
2. สภาพสิ่งแวดล้อม เช่น หนาวเกินไป อุณหภูมิแตกต่างกันมากระหว่างกลางคืนและกลางวัน ล้างโรงเรือน
ไม่สะอาด แอมโมเนียในเล้าสูง การระบายอากาศในโรงเรือนไม่ดี
3. ถ้าเป็นโรคบิดเชื้อ อี. โคไล อาจผ่านจากล�าไส้เข้าสู่ระบบของร่างกายได้ง่ายขึ้น จะท�าให้เกิดรอยโรคที่ล�าไส้
อำกำรที่แสดงออก
1. การติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ ถุงหัวใจอักเสบ ช่องท้องอักเสบ ไข่แดงแตกในช่องท้อง ท่อน�าไข่อักเสบ
นัยน์ตาอักเสบ ล�าไส้อักเสบและการเกิดก้อนหนองในช่องท้อง
2. ในช่วงที่ไก่มีการติดเชื้อ อี. โคไล มักพบว่าไก่ถ่ายออกมาเป็นน�้า ซึ่งมักจะเนื่องจากการขับถ่ายผ่านไต
กำรป้องกันและรักษำ
1. การจัดการฟาร์มขั้นพื้นฐาน ได้แก่ การพักโรงเรือน การสุขาภิบาลที่ดี ลดการน�าเชื้อ อี. โคไล เข้าฟาร์ม เช่น
การสัญจรผ่านฟาร์ม ระวังเรื่องสัตว์อื่นที่จะเป็นพาหะน�าโรคเข้าฟาร์ม รวมทั้งการก�าจัดหนูภายในฟาร์ม
2. ระมัดระวังเรื่องแหล่งน�้าที่จะใช้เลี้ยงไก่ ซึ่งสามารถส่งตัวอย่างน�้าไปตรวจจ�านวนเชื้อแบคทีเรียและ
อี. โคไลได้ ถ้าพบเชื้อจ�านวนมาก ควรบ�าบัดน�้าด้วยสารคลอรีนก่อนใช้เลี้ยงไก่
28 กำรเลี้ยงไก่ไข่ไทย กรมปศุสัตว์
