Page 129 -

ิ
์
ุ
ั
ิ
ื
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ิ
ิ

่
รับผิดได้ กล่าวคือ (1) นางสาวทิพย์ไมได้ไปยืมเงินจากใครและต้องเสียดอกเบี้ยให้ใครแต่อย่างใด กรณี
่
เช่นนี นางสาวทิพย์ไมสามารถเรียกให้นายเปนต่อรับผิดได้ หรือ (2) หากนางสาวทิพย์เองไม่ได้เขียนที ่
้
็
่
็
่
็
่
อยูไว้ ท าให้นายเปนต่อไมสามารถส่งค าบอกกล่าวไปได้ นางสาวทิพย์ก็ไมสามารถเรียกให้นายเปนต่อ
่
รับผิดเพราะการทีนายเปนต่อไม่ได้บอกกล่าวไม่ได้เกิดขึนจากความประมาทแต่อย่างใด
162
้
็
ี
้
้
ี่
9.2.3 กรณทผู้ทรงไม่ตองท ำค ำคัดคำน
ในบางกรณีผู้ทรงไมจ าเปนต้องท าค าคัดค้าน แม้ตั๋วเงินนั้นจะขาดความนาเชือถือก็ตาม แบ่ง
่
็
่
่
่
ออกได้เปน (1) กรณีทีผู้สั่งจายตกเปนคนล้มละลาย (2) กรณีทีผู้สั่งจายเขียนว่าไมต้องท าค าคัดค้าน (3)
่
่
่
็
็
่
กรณีทีผู้สลักหลังเขียนว่าไม่ต้องท าค าคัดค้าน และ (4) กรณีตามมาตรา 965
่
ี่
ี
้
็
9.2.3.1 กรณทผู้สั่งจ่ำยตกเปนคนลมละลำย
็
กรณีทีผู้สั่งจายตกเปนคนล้มละลาย มาตรา 959 ข) (3) ให้สิทธิผู้ทรงไล่เบียได้ แม้ตั๋วเงินจะยัง
้
่
่
่
163
้

่
ไมถึงก าหนด โดยมาตรา 960 วรรคท้าย กรณีนีผู้ทรงไมต้องท าค าคัดค้าน เพียงแต่ผู้ทรงนาค า
พิพากษาทีสั่งให้ผู้จ่ายตกเปนคนล้มละลายมาแสดงก็เพียงพอ
่
็
้
ี
ี่
9.2.3.2 กรณทผู้สั่งจ่ำยเขยนว่ำไม่ตองท ำค ำคัดคำน
ี
้
่

โดยปกติเมือตั๋วแลกเงินนั้นขาดความนาเชือถือ ผู้ทรงจะต้องนาตั๋วแลกเงินไปท าค าคัดค้านก่อน
่
่
จึงจะใช้สิทธิไล่เบียได้ แต่ผู้สั่งจายอาจจะใช้สิทธิตามมาตรา 915(2) ในการลดละหนาที่ให้กับผู้ทรงตั๋ว
้
้
่
่

เงิน ท าให้ผู้ทรงก็ไมต้องนาตั๋วไปท าค าคัดค้านอีก และมาตรา 964 วรรคแรกก็ได้เขียนรับรองไว้
164
ชัดเจนว่า
ด้วยข้อก าหนดเขียนลงไว้ว่า “ไมจ าต้องมีค าคัดค้าน” ก็ดี “ไมมีคัดค้าน” ก็ดี หรือ ส านวนอื่นใด
่
่
ท านองนั้นก็ดี ผู้สั่งจ่าย...จะยอมปลดเปลื้องผู้ทรงจากการท าค าคัดค้านการไม่รับรอง หรือ การไม่ใช่เงินก็
ได้เพื่อตนจะได้ใช้สิทธิไล่เบี้ย

้
่
162 เรื่องเดียวกัน (กล่าวว่า “ถ้าไม่ส่งเลย จะว่าอย่างไร บางทีส่งให้ได้เพราะไม่รู้ส านัก ดังทีบัญญัติไว้ในวรรค 3 ดังนี ไม่
็
เปนไร”
163 บทบัญญัติมาตรา 960 วรรคท้ายทีใช้ค าว่า “ในกรณีทั้งหลายดั่งกล่าว…” เปนการเขียนกฎหมายโดยใช้ถ้อยค าไม่
่
็
ถูกต้องมาตรา 959 ข)(3) มีกรณีเดียว คือ ผู้สั่งจ่ายล้มลาย ดังนั้น จึงไม่มีความจ าเปนใดๆ ทีกฎหมายต้องใช้ค าว่า
็
่
“ทั้งหลาย” รายละเอียดโปรดดู เรื่องเดียวกัน หนา 119
้
164 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์มาตรา 915(2) “ผู้สั่งจ่ายตั๋วแลกเงิน และผู้สลักหลังคนใดๆ ก็ดี จะจดข้อก าหนด
ิ
ซึ่งจะกล่าวต่อไปนีลงไว้ชัดแจ้งในตั๋วนั้นก็ได้ คือ... (2) ข้อก าหนดยอมลดละให้แก่ผู้ทรงตั๋วเงินซึ่งหนาที่ทั้งหลายอันผู้
้
้
ทรงจะพึงต้องมีแก่ตนบางอย่างหรือทั้งหมด”
128
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์