Page 127 -
P. 127
ิ
ิ
ื
์
ิ
ั
ิ
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ุ
กรณีเช่นว่านี นายอู๋จะมีฐานะเปน “ผู้สลักหลังคนหลังซึ่งต้องถูกบังคับให้ใช้เงินตามตั๋วนั้น” ตามมาตรา
้
็
914
่
้
่
ในบางกรณี ผู้ทรงอาจจะไม่ได้รับการสลักหลังมาโดยตรง ผู้ทรงก็ยังมีหนาทีบอกกล่าวอยูดี เช่น
่
ตัวอย่ำงท 9.5 บริษัท BKL ออกตั๋วแลกเงินสั่งให้สายการบิน สบายดี จ ากัด จายเงินให้กับนางสาวทิพย์
ี่
้
นางสาวทิพย์ อาจจะนาตั๋วฉบับนีไปสลักหลังลอยและส่งมอบ เพื่อช าระหนีนายอู๋ และนายอู๋นาตั๋วฉบับน ้ ี
้
้
ไปช าระหนีให้กับนายเปนต่อโดยไมสลักหลังแต่อย่างใด (ตามมาตรา 920 วรรคสอง (3)) หากนายเปน
็
่
็
ต่อนาตั๋วนีไปยืนให้สายการบินจายเงิน แต่สายการบินปฏิเสธการจาย หากนายเปนต่อไปท าค าคัดค้าน
้
็
่
่
่
่
็
มาเรียบร้อย นายเปนต่อมีหนาทีส่งค าบอกกล่าวไปยังนางสาวทิพย์ บุคคลทีสลักหลังถัดตนขึนไป (ตาม
้
่
้
็
้
้
มาตรา 963) ทั้งนี แม้นายเปนต่ออาจจะไม่เคยรู้จักนางสาวทิพย์ มาก่อน นายเปนต่อก็ยังมีหนาทีในการ
็
่
่
้
่
่
บอกกล่าวอยู่ดี โดยในค าสลักหลัง ผู้สลักหลังอาจจะให้ทีอยูติดต่อไว้ ผู้ทรงก็มีหนาทีในการติดต่อไปยังผู้
่
้
็
สลักหลังคนนั้น แต่หากว่าผู้ทรงได้พยายามติดต่อแล้ว แต่ยังติดต่อไมได้อยูดี ประเด็นนีถือเปนประเด็น
่
่
ตามมาตรา 963 วรรคสามทีกฎหมายก าหนดว่า “ถ้าผู้สลักหลังคนหนึ่งคนใดมิได้ระบุส านักของตนไว้ก็ดี
หรือได้ระบุแต่อ่านไมได้ความก็ดี ท่านว่าสุดแต่ค าบอกกล่าวได้ส่งไปยังผู้สลักหลังคนก่อนก็เปนอัน
็
่
่
่
พอแล้ว” ดังนั้น นายเปนต่อสามารถข้ามไมบอกกล่าวนางสาวทิพย์ได้เลย และเมือไมมีคนสลักหลังก่อน
่
็
นางสาวทิพย์ ผู้เขียนก็เห็นว่า เพียงแค่นายเปนต่อบอกกล่าวไปยังผู้สั่งจ่าย ก็นาจะเพียงพอแล้ว
็
่
่
นอกจากการบอกกล่าวก่อนการใช้สิทธิไล่เบี้ยจะท าให้ ผู้สลักหลังและผู้สั่งจายได้เตรียมตัว และ
่
เตรียมเงินเพื่อจะรับผิดตามตั๋วเงินแล้ว ผู้เขียนเห็นว่า การท าค าบอกกล่าวยังช่วยคุ้มครองบุคคลทีท าตั๋ว
หายให้มีสิทธิได้รับตั๋วเงินคืนด้วย เพราะการท าค าบอกกล่าวอาจจะมีการส่งย้อนกลับมาถึงตัวคนทีท าตั๋ว
่
หาย เช่น ตัวอย่ำงท 9.6 บริษัท BKL ออกตั๋วแลกเงินสั่งให้ สายการบินจายเงินให้กับนางสาวทิพย์ แต่
ี่
่
่
่
นางสาวทิพย์ท าตั๋วหาย และนายนิยมได้ท าการปลอมลายมือชือนางสาวทิพย์เพือท าเปนการสลักหลัง
็
่
ลอยให้กับตน และนายนิยมก็นาตั๋วนั้นไปส่งมอบตามมาตรา 920 วรรคสอง (3) ให้กับนายอู๋ เพือช าระ
็
้
หนีเงินกู้ให้กับนายอู๋ และหลอกนายอู๋ว่า ตนเปนบุคคลที่ได้รับตั๋วมาจากการสลักหลังลอยของนางสาว
่
่
่
ทิพย์ เมือตั๋วถึงก าหนด นายอู๋นาตั๋วไปยืนให้สายการบินสบายดีจายเงิน แต่สายการบินปฏิเสธการ
ี
้
้
่
จ่ายเงิน กรณีเช่นว่าน นายอู๋มีหนาทีท าค าคัดค้าน และค าบอกกล่าว
้
นายอู๋มีหนาทีท าค าบอกกล่าวไปยังนางสาวทิพย์ผู้สลักหลังถัดตนขึนไป เมือนางสาวทิพย์ทราบ
่
้
่
จากค าบอกกล่าว นางสาวทิพย์ก็ย่อมมีสิทธิติดตามเอาคืนตั๋วแลกเงินจากนายอู๋ตามมาตรา 1336 ได้
เพราะนายอู๋ไมถือเปนผู้ทรงโดยชอบด้วยกฎหมาย การสลักหลังปลอมของนายนิยมท าให้การสลักหลัง
็
่
่
ขาดสาย นางสาวทิพย์สามารถเรียกตั๋วคืนได้ และนายอู๋ไมมีสิทธิยึดหนวงตั๋วนั้นไว้ เพราะนายอู๋ไม ่
่
160
สามารถแสดงให้ปรากฏสิทธิของตนตามวิธีการในมาตรา 905 ได้ ท าให้นายอู๋ต้องคืนตั๋วแลกเงินฉบับ
ิ
้
้
นีให้กับนางสาวทิพย์ แต่นายอู๋ก็ยังสามารถฟองให้นายนยมรับผิดตามสัญญากู้ยืมเงินได้อยู ่
้
160 ประเด็นเรื่องนีได้อธิบายโดยละเอียดในหัวข้อ 2.2.2.2
126
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
