Page 111 -

์
ิ
ุ
ื
ิ
ิ
ิ
ั
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี

คืนจากนายวอกได้ เพราะนายวอกได้รับความคุ้มครองตามมาตรา 905 วรรคสอง เมือนายวอกนาตั๋วไป
่

่
ยืนให้นายนิยมจาย นายนิยมก็ต้องรับผิดอีกครั้งในฐานะผู้รับรอง เพราะตนเองใช้เงินก่อนตั๋วถึงก าหนด
่
่
่
133
่
้
จึงต้องรับความเสียงทีจะต้องจ่ายเงินซาอีกครั้งหนึง
ี
8.2 วิธกำรใชเงิน
้
เมือผู้จายจะใช้เงินให้กับผู้ทรง กฎหมายก าหนดว่า ผู้ใช้เงินสามารถเรียกตั๋วจากผู้ทรงมาเก็บไว้
่
่
ได้ และผู้ใช้เงินจะให้ผู้ทรงลงลายมือชือรับเงินก็ได้ ซึงเปนหลักการทีสอดคล้องกับมาตรา 326
่
็
่
134
่
้
นอกจากนีกฎหมายยังรับรองอีกด้วยว่า ถ้าจะมีการใช้เงินเพียงบางส่วน ผู้ทรงสามารถปฏิเสธไมรับก็ได้
่
้
ตามมาตรา 946 วรรคแรก แต่หากผู้ทรงยอมรับช าระหนีบางส่วนแล้ว มาตรา 946 วรรคสอง ก าหนดว่า
ผู้ทรงต้องบันทึกข้อความนั้นลงไปในตั๋วเงิน และส่งมอบใบรับเงินให้แก่ผู้ใช้เงิน
ี
้
้
ประเด็น: หำกผูทรงยอมรับใหมกำรใชเงินบำงสวนได ผูสลักหลังและผูสั่งจำยทไมยินยอมจะ
้
ี
้
่
่
่
้
้
่
หลุดพ้นหรือไม่
่
้
ในประเด็นนี ศ. ม.ร.ว. เสนีย์ฯ ได้ให้ความเห็นโดยเทียบเคียงกับเรืองการรับรองว่า ในกรณีการ
รับรอง หากเปนการรับรองบางส่วนโดยที่ผู้สั่งจาย และผู้สลักหลัง ไมรู้เห็นด้วยจะท าให้ผู้สั่งจายและผู้
่
็
่
่
็
สลักหลังคนนั้นหลุดพ้นตามมาตรา 936 ดังนั้น ในชั้นการใช้เงินก็ควรจะต้องเปนอย่างเดียวกัน คือ ผู้สั่ง
่
135
จาย และผู้สลักหลังทีไมได้รู้เห็นควรจะต้องหลุดพ้นด้วย อย่างไรก็ตาม ในประเด็นนี ศ.ดร. เสาวนีย์ฯ
่
่
้
ได้ให้ความเห็นว่า การรับรองบางส่วน กับการใช้เงินบางส่วนมีความแตกต่างกัน เพราะการรับรองยังไม่
็
่
่
่
แนนอนว่า ผู้รับรองจะใช้เงิน แต่ถ้าเปนการใช้เงินบางส่วน ส่วนทียังไม่ได้รับเงินก็คือ ส่วนทีมีการปฏิเสธ
่
ใช้เงิน ในส่วนนผู้ทรงสามารถไล่เบี้ยบุคคลทีต้องรับผิดในตั๋วเงินในส่วนทีเหลือได้ตามสิทธิทีตนมีอยูตาม
่
่
่
ี
้
136
กฎหมาย
ผู้เขียนเห็นด้วยกับความเห็นของ ศ. ดร. เสาวนีย์ฯ เพราะการใช้เงินบางส่วนเปนกรณีที่ผู้ทรง
็
ได้รับการช าระหนีแล้ว เพียงแต่ยังได้รับไมครบเท่านั้น เหตุเช่นนีไมควรจะเปนเหตุทีท าให้ผู้ทรงสินสิทธิ
็
้
้
้
่
่
่

้
133 กรณีเช่นนี จะแตกต่างจาก (1) กรณีทีนายอู๊ดเก็บตั๋วได้ และนาไปยื่นให้นายนิยมจ่ายเงินโดยตรง เพราะมาตรา 905
่

็
่
วรรคสองไม่คุ้มครองนายอู๊ดทีเปนคนทีได้ตั๋วมาโดยทุจริต นายอู๊ดก็ต้องสละตั๋วคืนให้กับนายนิยมเจ้าของกรรมสิทธิ์
่
หรือ (2) กรณีทีนายนิยมใช้เงินเมื่อตั๋วถึงก าหนด แม้ตั๋วจะหายไป และมีการนาตั๋วฉบับนั้นมายื่นอีก นายนิยมก็ไม่
่

จ าเปนต้องใช้เงิน เพราะตั๋วฉบับนั้นถึงก าหนดไปแล้ว
็
็
ิ
134 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์ มาตรา 326 “บุคคลผู้ช าระหนีชอบที่จะได้รับใบเสร็จเปนส าคัญจากผู้รับผิดช าระ
้
หนีนั้น และถ้าหนีนั้นได้ช าระสิ้นเชิงแล้ว ผู้ช าระหนีชอบที่จะได้รับเวนคืนเอกสารอันเปนหลักฐานแห่งหนี หรือ ให้ขีดฆ่า
้
้
้
้
็
เอกสารน้นเสีย ถ้าและเอกสารน้นสูญหาย บุคคลผู้ช าระหนีชอบที่จะให้จดแจ้งความข้อระงับหนีลงไว้ในใบเสร็จหรือ
้
้
ั
ั
เอกสารอีกฉบับหนึ่งต่างหากก็ได้”
้
่
135 เสนีย์ ปราโมช (อ้างแล้วเชิงอรรถที 16) หนา 97-98
่
้
์
136 เสาวนีย์ อัศวโรจน (อ้างแล้วเชิงอรรถที 13) หนา 230
110
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์