Page 109 -
P. 109
์
ิ
ั
ิ
ุ
ิ
ื
ิ
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
130
่
่
ี
้
สามารถปลดความรับผิดของตนโดยนาเงินทีต้องช าระหนไปที ณ ส านักงานวางทรัพย์ตามมาตรา 947
ซึงสอดรับกับมาตรา 331
่
131
หลักการทีกล่าวมาข้างต้นท าให้เห็นว่า ผู้ทรงต้องน าตั๋วไปยืนให้ใช้เงินในเวลาทีก าหนดไว้ในตั๋ว
่
่
่
หากผู้ทรงไม่นาตั๋วไปยืนตามทีก าหนด จะมีสภาพบังคับตามมาตรา 973 และมาตรา 948 ยังได้บัญญัติ
่
่
่
เกียวกับ กรณีทีผู้ทรงผ่อนเวลาให้ผู้จ่ายไว้ด้วยว่า
่
ถ้าผู้ทรงตั๋วแลกเงินยอมผ่อนเวลาให้แก่ผู้จ่ายไซร้ ท่านว่าผู้ทรงสิ้นสิทธิที่จะไล่เบี้ยเอาแก่คู่สัญญา
คนก่อนๆ ซึ่งมิได้ตกลงในการผ่อนเวลานั้น
้
่
่
่
การผ่อนเวลาจะเกิดขึน เมือผู้ทรงได้ตกลงกับผู้จายหรือผู้รับรองว่า ยินดีเลือนก าหนดเวลาช าระ
่
่
่
่
เงินออกไป หากคูสัญญาคนอืนๆ ไมได้ยินยอม คูสัญญาคนเหล่านั้นก็จะหลุดพ้นไป เช่น ค ำพิพำกษำ
่
่
่
ฎีกำ 921/2501 ผู้ทรงตั๋วแลกเงินยอมผ่อนเวลาการจายเงินให้แก่ผู้จายเงินตามตั๋วแลกเงินโดยไมได้ตก
้
้
่
ลงกับผู้สั่งจ่ายเสียก่อน ผู้ทรงตั๋วนั้นย่อมสินสิทธิทีจะไล่เบียและผู้สั่งจ่ายก็พ้นความรับผิด
้
ในเรืองการผ่อนเวลานีมีข้อสังเกตที่ส าคัญ คือ หลักการเรืองผ่อนเวลานีจะต้องอยูภายใต้เรือง
้
่
่
่
่
สิทธิไล่เบียตามมาตรา 973 ด้วย เช่น
้
ี่
่
็
ตัวอย่ำงท 8.1 นายเปนต่อ ออกตั๋วแลกเงินสั่งให้นางสาวพอใจจายเงินให้กับนายขั้นเทพ
่
10,000 บาท ในวันที 31 มกราคม 2565 นางสาวพอใจได้นาตั๋วไปยืนให้นายขั้นเทพรับรอง และนายขั้น
่
่
่
เทพยินดีรับรอง แต่เมือถึงก าหนดนางสาวพอใจนาตั๋วแลกเงินมายืนให้นายขั้นเทพจาย นายขั้นเทพขอ
่
้
่
็
ผ่อนเวลาใช้เงินไป 2 วัน กรณีเช่นนี หากนายเปนต่อไมได้ตกลงกับการผ่อนเวลาเช่นนี นางสาวพอใจก็
้
่
้
่
็
จะสินสิทธิไล่เบี้ยนายเปนต่อ บุคคลซึ่งไมได้ตกลงในการผ่อนเวลานั้น และเมือผ่านไป 2 วันนายขั้นเทพ
132
่
่
ไมจายเงิน นางสาวพอใจยังคงไปท าค าคัดค้านได้อยู แต่หากขั้นเทพขอผ่อนเวลาไป 10 วัน และ
่
่
นางสาวพอใจยินยอมด้วย เมือนางสาวพอใจนาตั๋วมายืนให้นายขั้นเทพจายเงิน แต่นายขั้นเทพไม ่
่
่
จ่ายเงิน นางสาวพอใจจะไม่สามารถท าค าคัดค้านเพือไล่เบียนายเปนต่อได้อยู่แล้วเพราะพ้นก าหนดเวลา
้
็
่
ตามมาตรา 973(2) ไปแล้ว แต่นายขั้นเทพในฐานะผู้รับรองก็ยังคงต้องรับผิดในฐานะผู้รับรองอยู่
130 เรื่องเดียวกัน
ิ
้
ั
131 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์ มาตรา 331 “ถ้าเจ้าหนีบอกปดไม่ยอมรับช าระหนีก็ดี หรือ ไม่สามารถจะรับช าระ
้
้
์
้
็
หนีได้ก็ดี หากบุคคลผู้ช าระหนีวางทรัพย์อันเปนวัตถุแห่งหนีไว้เพื่อประโยชนแก่เจ้าหนีแล้ว ก็ย่อมเปนอันหลุดพ้นจาก
้
้
็
หนีได้....”
้
132 โปรดดูหัวข้อ 9.3
108
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์