Page 72 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

รอยละ 0.4008 สำหรับขนาดของบอที่ไมมีนัยสำคัญทางสถิติ หากขนาดของบอเลี้ยงเพิ่มขึ้นรอยละ 1

จะทำใหเลี้ยงปลานิลเพิ่มรอยละ 0.1036 ทั้งนี้แตละปจจัยที่พิจารณา จะกำหนดใหปจจัยอื่นๆ คงที่ เมื่อ

คำนวณคาความยืดหยุนของปจจัยการผลิตทั้งหมดที่มีนัยสำคัญทางสถิติมารวมกันมีคาเทากับ 1.5024
ซึ่งแสดงใหเห็นวาอยูในระยะผลตอบแทนตอขนาดการผลิตเพิ่มขึ้น (Increasing returns to scale) ซึ่ง

หมายถึงการผลิตสามารถเพิ่มปจจัยการผลิตไดอีก หากมีการเพิ่มปจจัยการผลิตที่มีนัยสำคัญ ไดแก

จำนวนลูกพันธุ ปริมาณอาหาร และจำนวนแรงงาน รอยละ 1 จะทำใหผลผลิตปลานิลยังคงเพิ่มขึ้น

มากกวารอยละ 1

ตารางที่ 3. 3 แบบจำลองการผลิตของผูเพาะเลี้ยงปลานิลในบอดิน ในรูป Linear Natural Logarithm

ปจจัยการผลิต คาสัมประสิทธิ์ ความคลาด t-value ระดับความมี
เคลื่อนมาตรฐาน นัยสำคัญ
(คาความยืดหยุน)

คาคงที่ -4.1111 0.92560 -4.44 0.000***
จำนวนลูกพันธุปลานิล (X 1) 0.5389 0.1519 3.55 0.000***

ปริมาณอาหาร (X 2) 0.5627 0.1270 4.43 0.000***
จำนวนแรงงาน (X 3) 0.4008 0.1032 3.88 0.000***

ขนาดของบอเลี้ยง (X 4) 0.1036 0.0849 1.22 0.223

ผลการวิเคราะหประสิทธิภาพการใชปจจัยการผลิต สามารถวัดได 2 ดาน คือ ประสิทธิภาพการ

ใชปจจัยการผลิตทางดานเทคนิค และดานเศรษฐกิจ จากแบบจำลองคอบดักลาส

lnY = -4.1111 + 0.5389lnX1 + 0.5627lnX2 + 0.4008lnX3 + 0.1036 lnX4

โดยแทนคามัธยฐานของตัวแปรอิสระแตละชนิดเพื่อหา Y
ln Y = -4.1111 + 0.5389ln(3789.054) + 0.5627ln(8571.99) + 0.4008ln(148.83)+

0.1036 ln(2.625)

In Y = 7.8593 ดังนั้น Y = 2589.7224

คำนวณคาผลผลิตเพิ่มแตละการใชปจจัยการผลิตดังนี้

MPP x1 = ( . ) ( . ) = 0.3683
.

หนา | 60