Page 35 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

11

ทั้งนี้โดยทั่วไปนั้นเกณฑ์ที่ใช้ในการพิจารณาว่าการให้ปลูกกัญชาอย่างถูกต้องตามกฎหมายนั้น

คุ้มค่าหรือไม่ ให้พิจารณาที่มูลค่าปัจจุบันของผลประโยชน์สุทธิต้องมีค่ามากกว่า 0
2. อัตราผลตอบแทนภายใน (internal rate of return: IRR)

อัตราผลตอบแทนภายใน (IRR) เป็นอีกแนวทางหนึ่งที่สามารถใช้ในการพิจารณาว่าการให้ปลูก

กัญชาอย่างถูกต้องตามกฎหมายนั้นคุ้มค่าหรือไม่ โดยอัตราผลตอบแทนภายในคืออัตราคิดลดที่จะท าให้
มูลค่าปัจจุบันของผลประโยชน์สุทธิ (NPV) มีค่าเท่ากับ 0 นั่นหมายถึงอัตราคิดลดที่ท าให้การให้ปลูกกัญชา

อย่างถูกต้องตามกฎหมายเท่าทุน โดยอัตราผลตอบแทนภายในสามารถค านวณได้จาก

= ∑ − ∑
(1 + ) (1 + )
=0 =0

ทั้งนี้โดยทั่วไปนั้นเกณฑ์ที่ใช้ในการพิจารณาว่าการให้ปลูกกัญชาอย่างถูกต้องตามกฎหมายนั้น
คุ้มค่าหรือไม่ ให้พิจารณาที่อัตราผลตอบแทนภายในมีค่ามากกว่าอัตราคิดลดหรืออัตราดอกเบี้ยในตลาด

3. อัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุน (benefit-cost ratio: BCR)
อัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุน (BDR) คืออัตราส่วนระหว่างมูลค่าของผลตอบแทนปัจจุบันกับ

มูลค่าต้นทุนปัจจุบันของการอนุญาตให้มีอุตสาหกรรมกัญชาถูกกฎหมาย โดยอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อ

ต้นทุนสามารถค านวณได้จาก

∑ (1 + )
=0
=
∑
=0 (1 + )

ทั้งนี้โดยทั่วไปนั้นเกณฑ์ที่ใช้ในการพิจารณาว่าการอนุญาตให้ปลูกกัญชาอย่างถูกกฎหมายนั้น

คุ้มค่าหรือไม่ให้พิจารณาที่อัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุนมีค่ามากกว่า 1 นั่น หมายถึง มูลค่าผลตอบแทน

ปัจจุบันจากการอนุญาตให้ปลูกกัญชาอย่างถูกกฎหมายมากกว่ามูลค่าต้นทุนปัจจุบัน
ทั้งนี้การวิเคราะห์ความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ของการอนุญาตให้อุตสาหกรรมกัญชาถูกกฎหมาย

จ าเป็นต้องมีการวิเคราะห์ด้านการเงินเนื่องจากการวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์เริ่มต้นหลังจากที่ได้มีการ
วิเคราะห์ผลทางการเงินแล้วท าการปรับผลประโยชน์และต้นทุนของโครงการให้แสดงถึงค่าเสียโอกาส

เพื่อให้สอดคล้องกับมูลค่าของทรัพยากรที่แท้จริงในระบบเศรษฐกิจ ซึ่งกระบวนการปรับค่าดังกล่าวจะ

กระท าทั้งในส่วนของต้นทุนและผลตอบแทนโดยตรงและโดยอ้อม จากนั้นน าต้นทุนและผลประโยชน์มา
รวมกัน เพื่อให้ผลประโยชน์สุทธิของการอนุญาตให้ปลูกกัญชาอย่างถูกกฎหมายโดยอาศัยหลักเกณฑ์