Page 20 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

เครื องเอก I

ประวัติเพลง

เพลงรัวลาเดียว เป็นเพลงหน้าพาทย์สามัญ

ประวัติผู้แต่ง
ไม่ทราบผู้แต่งชัดเจน

หน้าทับเพลง

หน้าทับรัว

อารมณ์ของเพลง
เพลงรัวลาเดียว มีอารมณ์เพลงที แสดงอารมณ์ฮึกเหิม

การนําไปใช้งาน

เพลงรัวลาเดียว ใช้ในการแสดงตอนร่ายเวทมนต์ หรือแปลงกาย

9.เพลง เชิด

เพลงเชิด เป็นเพลงที ใช้ประกอบการแสดงโขน ละคร ตอนที แสดงกิริยา เช่น การแสดงกิริยาเร่งรีบ

การเดินทางระยะไกล ๆ หรือมีการสู้รบกัน
ประวัติเพลง

เพลงเชิดเป็นเพลงหน้าพาทย์สามัญ ที มีลักษณะและชื อเรียกต่างๆกัน (ราชบัณฑิตยสถาน, 2550:

173-174) ดังนี"

เพลงเชิดกลอง ใช้กลองทัดตีสลับกับตะโพนกํากับจังหวะ มีท่วงทํานองรุกเร้า น่าตื นเต้น
ใช้ในการเทศน์มหาชาติเป็นเพลงประจํากัณฑ์มหาพน

เพลงเชิดฉิ ง ใช้ฉิ งตีกํากับจังหวะ ไม่ใช้กลองทัด บรรเลงประกอบกิริยาไปมา

เพลงเชิดฉาน ใช้บรรเลงประกอบกิริยาไล่ตามหรือจับสัตว์ของผู้มีฤทธิ<ใช้เฉพาะกับตัว
พระ เช่น ในการแสดงโขนตอนพระรามตามกวาง ปัจจุบันใช้บรรเลงในพระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนา

ขวัญ

เพลงเชิดนอก ใช้บรรเลงประกอบกิริยาไล่จับและต่อสู้กันระหว่างสัตว์กับสัตว์ เช่น ใน
การแสดงโขนตอนหนุมานจับนางเบญจกาย ตอนหนุมานจับนางสุพรรณมัจฉา

ประวัติผู้แต่ง
ในส่วนของเพลงเชิด ที มีสําเนียงภาษาต่างๆ พบผู้แต่งดังนี"

เพลงเชิดแขก ครูมนตรี ตราโมทเป็นผู้แต่ง

เพลงเชิดมอญ หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) เป็นผู้แต่ง

เพลงเชิดจีน ตัว 3 พระประดิษฐไพเราะ (มี ดุริยางกูร หรือ ครูมีแขก) เป็นผู้แต่ง ซึ งใช้ใน
การแสดงด้วย

13