Page 164 -
P. 164
โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วารสารมนุษยศาสตร ปที่ 21 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2557) 153
ใหตั้งอยูในคุณธรรมขั้นสูงกันแทบทุกพระองคในพรรษากาลที่ 7 และที่ 15
หลังจากตรัสรูแลว
การตอบแทนพอแมอีกอยางหนึ่งที่ลูกควรทําคือ การทําทักษิณาทาน
อุทิศสวนกุศลไปใหพอแมหลังจากที่ทานเสียชีวิตไปแลว ดังพระพุทธพจนใน
ติโรกุฑฑกัณฑสูตรวา
บุคคลมาระลึกถึงอุปการะอันทานไดทําแลวในกาลกอนวา ผูนี้
ไดใหสิ่งนี้แกเรา ผูนี้ไดทํากิจนี้แกเรา ผูนี้เปนญาติ เปนมิตร
เปนเพื่อนของเราดังนี้ ก็ควรใหทักษิณาทาน เพื่อผูที่ละจาก
โลกนี้ไปแลว...ก็ทักษิณาทานนี้แลอันทานใหแลว ประดิษฐาน
ไวแลวในสงฆยอมสําเร็จโดยพลัน (พระไตรปฎกภาษาไทย
เลมที่ 25 ขอ 8)
คําวาญาติในที่นี้เปนคํารวมที่หมายถึงพอแมดวย ทักษิณาทานจะมีผล
มาก ปจจัยหนึ่งที่ทานใหพิจารณาก็คือ ผูรับ (ปฏิคาหก) ตองเปนผูบริสุทธิ์ดวย
และทานนั้นไมควรเจาะจงบุคคล แตใหอุทิศแกสงฆซึ่งก็ไดแกประชาคมของ
พระภิกษุ ภิกษุณี และสามเณรที่พระพุทธเจาทรงตั้งขึ้นมา
ผลดีของการเลี้ยงดูและผลเสียของการไมเลี้ยงดูพอแม
มีขอที่นาสังเกตวา เมื่อพระพุทธเจาตรัสถึงผลของความกตัญูกตเวที
ตอพอแมจะตรัสเฉพาะแตผลดี (อานิสงส) เชนเดียวกับการผลของการไมมีความ
กตัญูกตเวที ก็จะตรัสเฉพาะแตผลเสีย (โทษ) แสดงวาความกตัญูกตเวทีตอ
พอแมดวยปญญามีผลดีโดยสวนเดียว สวนการไมกตัญูกตเวทีจะสงผลเสียโดย
สวนเดียวเชนกัน ที่จะกลาวตอไปนี้เปนผลดีและผลเสียตามที่ปรากฏใน
พระไตรปฎก