Page 101 -
P. 101
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ความจริงสิ่งทั้งหลายทั้งปวงนั้นมันก็อยู่ตามเรื่องของมันเรียกว่า
อยู่ตามธรรมชาติ ต้นหมากรากไม้อะไรต่างๆ มันก็อยู่ตามธรรมชาติ
คนเราก็ทำอะไรตามเรื่องของตน ตามเรื่องธรรมชาติ พออีกคนหนึ่ง
ไปเกี่ยวข้องกับอีกคนหนึ่ง ไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์อย่างหนึ่งกับเรื่อง
อย่างหนึ่งเข้า ด้วยความโง่ความเขลา ไม่รู้ไม่เข้าใจเรื่องนั้นตามสภาพ
ที่เป็นจริง แล้วก็เลยไปยึดมั่นถือมั่นทำให้เกิดความทุกข์ความเดือดร้อน
ประการต่างๆ เช่นว่าญาติของเราอยู่ๆ กันนี่ก็มาตายลงไป ถ้าเราไม่
คิดถึงธรรมะเราก็มานั่งเสียใจเสียดายว่าไม่ควรจะตายเลย ควรจะอยู่
ต่อไป อะไรต่างๆ นานาว่ากันไป คือคิดให้มันเป็นทุกข์ก็แล้วกัน คิดให้
มันเป็นทุกข์ฝืนกฎธรรมชาติ กฎธรรมดา แล้วก็นั่งคิดให้เป็นทุกข์ เสีย
อกเสียใจ กินก็ไม่ได้นอนก็ไม่หลับ เพราะเราไม่ประพฤติธรรม คิดใน
เรื่องที่มันกลุ้มใจ สร้างปัญหาให้เกิดขึ้นในชีวิตด้วยประการต่างๆ
ก็นั่งเป็นทุกข์ เป็นความผิดของใคร เป็นความผิดของคนที่ตายอย่าง
นั้นหรือ เขาไม่ได้ผิดอะไร เขาตายตามเรื่องของเขาเพราะว่าร่างกาย
ของเขามันเปลี่ยนแปลงมาถึงที่สุดแล้ว ก็ต้องจบเรื่องกันเสียที ละคร
จบฉาก แต่ว่าเราไม่อยากให้ฉากละครมันปิด เราอยากจะให้แสดงต่อ
มันฝืนธรรมชาติ
100 ปั จ จุ บั น ข ณ ะ คื อ แ ส ง ส ว่ า ง
