Page 29 -
P. 29
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
เคยไปอินเดียคราวหนึ่ง ไปพบคนแก่คนหนึ่งแกเก็บก้อนหินเอา
มาใส่ชามอ่างแล้วเอาแป้งมาพรมบนก้อนหิน เอาน้ำามันมาหยดลงไป
แล้วก็เอากำายานมาจุดควันโขมง แกก็นั่งไหว้อยู่อย่างนั้น พึมพำาๆ อยู่
ตลอดเวลา เอ... ไหว้อะไรนึกในใจ ก็ไปเจอคนที่พอคุยกันได้ก็เล่าให้ฟัง
ว่า ไปพบคนแก่แกทำาอย่างนี้กลางแดด ที่กลางทุ่งริมบ้านไหว้อะไร เขา
ก็บอกให้ทราบว่าไหว้พระศิวะ บอกว่า พระศิวะนี่มันเป็นก้อนหินอย่าง
นั้นหรือ เขาบอกว่า พระศิวะนี่อยู่ในที่ทุกหนทุกแห่งในก้อนหิน ในก้อน
ดิน ในเสาไม้ ในคนมีพระศิวะอยู่ทั้งนั้น เขาไหว้อย่างนั้น ทีหลังมาอ่าน
หนังสือเล่มหนึ่งของอินเดียเขาเหมือนกัน เล่าเป็นเรื่องขำาว่า ลูกศิษย์คน
หนึ่งไปต่อว่าอาจารย์ คือลูกศิษย์คนนั้นเดินไปแล้วก็ไปเจอช้าง บนหลัง
ช้างนั้นก็มีควาญช้างอยู่คนหนึ่ง ควาญช้างก็บอกว่าอย่าเข้ามาช้างมันจะ
เล่นงานเอา เจ้านั่นแกก็นึกว่าก็พระศิวะอยู่ในช้างตัวนี้ด้วยนี่ อาจารย์
สอนว่า พระศิวะอยู่ทุกหนทุกแห่ง ก็เราจะเข้าไปหาพระศิวะเลยเดิน
เข้าไป ช้างมันก็จับโยนไป เจ็บหมดทั้งตัว กลับมาต่อว่าอาจารย์ บอก
ว่า อาจารย์ผมแย่ไปเลย ถามว่าเป็นอย่างไร อาจารย์บอกว่าพระศิวะอยู่
ทุกหนทุกแห่ง ผมเดินไปเจอช้างแล้วพระศิวะอยู่ในช้างด้วย ผมเข้าไป
ช้างจับผมโยนไปปวดยังไม่หายเลย แล้วช้างมีควาญหรือเปล่า อาจารย์
ถามอย่างนั้น บอกว่ามี แล้วควาญเขาว่าอย่างไร เขาก็บอกว่า อย่า
เข้ามา แกไม่เชื่อพระศิวะที่อยู่ในควาญช้าง อาจารย์ก็เอาตัวรอดไปได้
เหมือนกัน ก็พระศิวะที่อยู่ในควาญช้างบอกแล้วว่าอย่าเข้ามา แกไม่เชื่อ
๒8 ชีวิตงามด้วยความดี
