Page 34 -
P. 34
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ไม่ต้องการในสิ่งนั้น บอกว่า ยังไม่ถึงที่สุดที่ต้องการ การออกมาจากวัง
ทิ้งความเป็นพระเจ้าแผ่นดินมานี้ เพื่อแสวงหาสิ่งที่จะทำาให้คนพ้นจาก
ความทุกข์ความเดือดร้อนอย่างเด็ดขาด เมื่อยังไม่ถึงจุดนั้นก็หยุดไม่ได้
ต้องเดินทางต่อไป เลยลาอาจารย์เหล่านั้นไปศึกษาค้นคว้าต่อไป ใคร
เขาทำาอะไรรู้ว่าเป็นทางพ้นทุกข์ก็ไปทดสอบ เพราะฉะนั้นจึงต้องใช้เวลา
นานถึงหกปี ไม่ใช่เล็กน้อย นานเหลือเกินที่ทดสอบ
ปรัชญาในอินเดียในสมัยนั้น มันมีหลายสาขาหลายแบบ มีการ
ปฏิบัติในรูปต่างๆ กัน พระองค์ก็ทดลองมาทั้งหมด มองเห็นว่า ไม่ใช่ทาง
ที่จะทำาให้พ้นจากความทุกข์ได้ เลยเลิกหมดทุกอย่าง ไปศึกษาค้นคว้า
ใหม่ หาแนวใหม่ต่อไป จนกระทั่งได้พบแนวทางใหม่ ได้ตรัสรู้ความ
จริงเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ว่าเป็น “พุทธะ” ขึ้นมานั้นก็เพราะรู้ว่า
อาสวะสิ้นแล้ว ความทุกข์หมดแล้ว ไม่มีอะไรเหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อน
นั้นมีความทุกข์ความเดือดร้อนใจ มีปัญหาอย่างคนธรรมดาเรานี่แหละ
แต่ว่าเมื่อได้รู้สิ่งนั้น ได้เข้าใจสิ่งนั้นถูกต้องแล้ว สิ่งที่เคยมีเคยเป็นนั้น
หายไปหมด ไม่ปรากฏมีในพระทัยของพระองค์อีกต่อไป จึงได้เปล่ง
วาจาว่า “เรารู้แล้ว เราพ้นแล้วจากบ่วงทั้งหลายด้วยประการทั้งปวง”
และนำาวิชานี้มาสอนชาวโลกต่อไป เพื่อให้ชาวโลกได้เอาไปใช้ในชีวิต
ประจำาวัน คนที่มีปัญญาในสมัยนั้นก็มารับการศึกษารับไปปฏิบัติ แล้ว
ก็ได้ผลประโยชน์มากมายเหมือนกัน แต่ว่าก็มันเป็นธรรมดาคนในโลกนี้
ปาฐกถาธรรม 33
