Page 93 -
P. 93
ิ
ิ
ั
์
ิ
ุ
ิ
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ื
109
่
่
่
้
ท าให้ผู้สั่งจายออกตั๋วแลกเงินโดยระบุว่า ห้ามนาไปรับรอง ดังนี หากผู้ทรงทีได้ตั๋วแลกเงินทีผู้สั่งจาย
่
ห้ามการรับรองนาตั๋วไปยืนให้ผู้จายรับรอง แล้วผู้จายไมรับรอง ผู้ทรงจะยังไมสามารถไล่เบียผู้สั่งจาย
่
่
่
้
่
่
่
่
110
่
้
็
็
ก่อนตั๋วถึงก าหนดได้ กรณีนีจะถือว่า การนาตั๋วไปยืนให้รับรองเปนการกระท าที่ไมชอบ เพราะเปน
่
่
การขัดค าสั่งของผู้สั่งจาย อย่างไรก็ตาม หากผู้ทรงนาตั๋วทีผู้สั่งจายห้ามการรับรองไปยืนให้ผู้จายรับรอง
่
่
่
และผู้จ่ายก็รับรอง กรณีนย่อมถือว่า ผู้จ่ายมีความรับผิดในฐานะผู้รับรองตามมาตรา 937
ี
้
111
่
แม้มาตรา 927 วรรคสามจะกล่าวว่า ผู้สั่งจายสามารถห้ามการรับรองตั๋วได้ แต่มาตรานีได้ ห้าม
้
นาหลักการนีไปใช้ส าหรับตั๋วแลกเงินบางประเภท กล่าวคือ (1) “ตั๋วเงินอันได้ออกสั่งให้ใช้เฉพาะ ณ
้
่
สถานที่อื่นใดอันมิใช่ภูมิล าเนาของผู้จาย” และ (2) “ตั๋วเงินได้ออกสั่งให้ใช้เงินในเวลาใดเวลาหนึ่งนับแต่
ได้เห็น”
ส าหรับตั๋วประเภทแรก เช่น ผู้สั่งจายออกตั๋วแลกเงินสั่งให้ผู้จายทีมีภูมิล าเนาอยูที่เชียงใหม ่
่
่
่
่
จายเงินทีกรุงเทพ(ซึ่งไมใช่ภูมิล าเนาของผู้จาย) มาตรา 927 วรรคสามห้ามผู้สั่งจายเขียนว่า “ห้ามน าตั๋ว
่
่
่
่
่
้
่
็
ไปรับรอง” ผู้เขียนเห็นว่าทีกฎหมายเขียนไว้เช่นนี น่าจะเปนเพราะต้องการให้ผู้ทรงมีสิทธิน าตั๋วไปถามผู้
่
่
่
่
จายให้แนใจว่า ตั๋วทีตนได้รับมานั้น ผู้จายจะยินดีจายในสถานทีอืนทีไมใช่ภูมิล าเนาของตนหรือไม หาก
่
่
่
่
่
่
่
่
่
ผู้สั่งจายไปเขียนว่า ห้ามน าตั๋วไปรับรอง ผู้ทรงก็ไมสามารถนาตั๋วถามผู้จายว่าจะจายเงินตามทีผู้สั่งจาย
่
่
่
สั่งหรือไม่
่
่
ี่
ส าหรับตั๋วประเภททสองก็คือ ตั๋วแลกเงินทีมีก าหนดระยะเวลาตามมาตรา 913(4) ซึงได้อธิบาย
็
่
ไปแล้วข้างต้นว่าเปนตั๋วแลกเงินทีต้องมีการรับรองโดยสภาพ
6.2 วิธกำรรับรองตั๋วแลกเงิน
ี
จากมาตรา 927 วรรคแรก จะเห็นได้ว่า ผู้ทรงต้องเปนคนด าเนินการนาตั๋วไปยืนให้ผู้จายรับรอง
่
่
็
้
โดยจะเปนผู้ยืนเอง หรือ มอบหมายให้ใครไปยืนแทนก็ได้ โดยวรรคนียังได้กล่าวอีกว่า ให้นาตั๋วไปยืนให้
็
่
่
่
112
่
รับรอง ณ ทีอยู่ของผู้รับรอง
ส าหรับระยะเวลาในการยืนตั๋วแลกเงินให้รับรองนั้น ผู้ทรงสามารถนาตั๋วไปยืนให้รับรองทันทีก็
่
่
่
่
ได้ (ยกเว้นกรณีทีผู้สั่งจายห้ามรับรองตามมาตรา 927 วรรคสาม หรือ กรณีทีผู้สั่งจ่ายก าหนดว่ายังไมได้
่
่
รับรอง ตามมาตรา 927 วรรคสี) และมาตรา 930 วรรคแรกได้ระบุไว้ด้วยว่า เมื่อมีการนาตั๋วนั้นไปยืนให้
่
่
้
่
109 เสนีย์ ปราโมช (อ้างแล้วเชิงอรรถที 16) หนา 76
้
์
่
110 เสาวนีย์ อัศวโรจน (อ้างแล้วเชิงอรรถที 13) หนา 197
111 เรื่องเดียวกัน
112 ตามมาตรา 927 วรรคแรก “อันตั๋วแลกเงินน้น จะนาไปยื่นแก่ผู้จ่าย ณ ที่อยู่ของผู้จ่ายเพื่อให้รับรองเมื่อไรๆ ก็ได้...
ั
และผู้ทรงจะเปนผู้ยื่นหรือเพียงแต่ผู้ที่ได้ตั๋วนั้นไว้ในครอบครองจะเปนผู้นาไปยื่นก็ได้”; เสนีย์ ปราโมช (อ้างแล้วเชิง
็
็
อรรคที 16) หนา 75 (“ผู้ทรงจะยื่นเอง หรือ มอบให้เสมียนหรือใครนาไปยื่นก็ได้”)
้
่
92
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์