Page 71 -
P. 71
ั
ิ
ื
ุ
์
ิ
ิ
ิ
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
4.6 กำรสลักหลังจ ำนำ
้
ผู้ทรงตั๋วแลกเงินสามารถนาตั๋วแลกเงินของตนไปจ านาเพื่อประกันหนีโดยโอนตั๋วแลกเงินฉบับ
นั้น โดยใช้วิธีการสลักหลังและส่งมอบได้ แต่ในค าสลักหลังจะต้องมีข้อความทีระบุไว้ในมาตรา 926 วรรค
่
หนึง ดังนี ้
่
เมื่อใดความที่สลักหลังมีข้อก าหนดว่า “ราคาเปนประกัน” ก็ดี “ราคาเปนจ านา” ก็ดี หรือ
็
็
ข้อก าหนดอย่างอื่นใดอันเปนปริยายว่าจ านาไซร้ ท่านว่าผู้ทรงตั๋วแลกเงินจะใช้สิทธิทั้งปวงอันเกิดแต่ตั๋ว
็
้
็
นั้นก็ย่อมได้ทั้งสินแต่ถ้าผู้ทรงสลักหลังตั๋วนั้น ท่านว่าการสลักหลังย่อมใช้ได้เพียงในฐานเปนค าสลักหลัง
ของตัวแทน
จากหลักการที่กล่าวมานี จะเห็นได้ว่า หากผู้ทรงต้องการนาตั๋วแลกเงินไปจ านา ผู้ทรงจะต้อง
้
่
็
็
็
ระบุไว้ในค าสลักหลังว่า “ราคาเปนประกัน” ก็ดี “ราคาเปนจ านา” ก็ดี หรือข้อก าหนดอย่างอืนใดอันเปน
้
ี
ปริยายว่าจ านา เมื่อมีการระบุข้อความไว้เช่นน ไว้ในค าสลักหลัง ผู้รับสลักหลังตั๋วแลกเงินก็จะมีฐานะเปน
็
87
เพียงผู้รับจ านาเท่านั้น โดยผู้รับสลักหลังสามารถบังคับจ านาได้ตามมาตรา 766 กล่าวคือ สามารถ
88
็
่
เรียกเก็บเงินได้โดยไมจ าเปนต้องบอกกล่าวก่อน และตามมาตรา 767 วรรคแรก เมือเรียกเก็บเงินได้
่
เท่าใด ผู้รับจ านาต้องนาไปช าระหนของตนให้เสร็จสิน ส่วนทีเหลือก็ให้คืนให้กับผู้จ านา เช่น
ี
่
้
้
ี่
้
ตัวอย่ำงท 4.5 วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2565 นางสาวสมรออกตั๋วแลกเงิน เพือช าระหนีให้กับนาย
่
้
็
่
้
อู๊ด 20,000 บาท โดยสั่งให้นายนิยมลูกหนีของนางสาวสมรเปนผู้จาย โดยตั๋วนีจะถึงก าหนดวันที 25
่
้
กุมภาพันธ์ 2565 ก่อนตั๋วจะถึงก าหนด นายอู๊ดนาตั๋วแลกเงินฉบับนีไปจ านาไว้กับ นางสาวมิ้น เพื่อยืม
เงิน 18,000 บาท โดยนายอู๊ดได้ระบุว่า “ราคาเปนจ านา” เมือตั๋วถึงก าหนด นางสาวมิ้นสามารถบังคับ
็
่
จ านาได้เอง โดยไปเรียกเก็บเงินจากนายนิยม หากนายนิยมจายเงินมาให้เรียบร้อย 20,000 บาท
่
นางสาวมินสามารถหักเงิน 18,000 บาทเก็บไว้ และต้องคืนเงินให้นายอู๊ด 2,000 บาท
้
้
นอกจากนี มาตรา 926 วรรคสอง ยังรับรองไว้อีกว่า
คูสัญญาทั้งหลายซึ่งต้องรับผิดหาอาจจะต่อสู้ผู้ทรงด้วยข้อต่อสู้อันอาศัยความเกี่ยวพันเฉพาะ
่
้
บุคคลระหว่างตนกับผู้สลักหลังนั้นได้ไม่ เว้นแต่การสลักหลังจะได้มีขึนด้วยคบคิดกันฉอฉล
้
ิ
ั
87 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์ มาตรา 766 “ถ้าจ านาตั๋วเงิน ท่านให้ผู้รับจ านาเก็บเรียกเงินตามตั๋วเงินน้นในวัน
็
ถึงก าหนด ไม่จ าเปนต้องบอกกล่าวก่อน”
88 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณชย์ มาตรา 767 วรรคแรก “เมื่อบังคับจ านาได้เงินจ านวนสุทธิเท่าใด ท่านว่าผู้รับ
ิ
จ านาต้องจัดสรรช าระหนีและอุปกรณเพื่อให้เสร็จสิ้นไป และถ้ายังมีเงินเหลือก็ต้องส่งคืนให้แก่ผู้จ านา หรือแก่บุคคลผู้
์
้
ควรจะได้เงินน้น”
ั
70
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์